The concept of irony, with continual reference to Socrates : together with notes of Schelling's Berlin lectures

اثری که "نه تنها به کنایه می پردازد، بلکه کنایه نیز دارد". در اینجا همراه با یادداشت های کی یرکگور از سخنرانی های مشهور برلین در مورد "فلسفه مثبت" توسط F.W.J. شلینگ، این کتاب بستری است از آثار بعدی کی یرکگور، هم از نظر سبکی و هم از نظر موضوعی. بخش اول بر سقراط، استاد آیرونیست، آن گونه که گزنفون، افلاطون، و ارسطوفان تفسیر کرده اند، با کلامی درباره مقوله های هگل و هگلی تمرکز می کند. بخش دوم، بحثی تلفیقی تر از مفهوم کنایه در مقوله های کی یرکگور است، با مثال هایی از سایر فیلسوفان و با توجه خاص به رمان لوسیند اِی دبلیو شلگل به عنوان مظهر طنز رمانتیک.

مفهوم کنایه و یادداشتهای سخنرانی شلینگ برلین متعلق به سال مهم 1841 است که نه تنها شامل تکمیل کار دانشگاهی کی یرکگور بود. و اقامت او در برلین، اما همچنین پایان نامزدی او با رجین اولسن و نوشتن اولیه یا/یا.

A work that "not only treats of irony but is irony," wrote a contemporary reviewer of The Concept of Irony, with Continual Reference to Socrates. Presented here with Kierkegaard's notes of the celebrated Berlin lectures on "positive philosophy" by F.W.J. Schelling, the book is a seedbed of Kierkegaard's subsequent work, both stylistically and thematically. Part One concentrates on Socrates, the master ironist, as interpreted by Xenophon, Plato, and Aristophanes, with a word on Hegel and Hegelian categories. Part Two is a more synoptic discussion of the concept of irony in Kierkegaard's categories, with examples from other philosophers and with particular attention given to A. W. Schlegel's novel Lucinde as an epitome of romantic irony.

The Concept of Irony and the Notes of Schelling's Berlin Lectures belong to the momentous year 1841, which included not only the completion of Kierkegaard's university work and his sojourn in Berlin, but also the end of his engagement to Regine Olsen and the initial writing of Either/Or.