The Complacent Class: The Self-Defeating Quest for the American Dream

\"وبلاگ تایلر کوئن، انقلاب حاشیه ای، اولین چیزی است که هر روز صبح می خوانم. و کتاب جدید درخشان او، طبقه راضی، بعد از اینکه آن را بلعیدم در میز شب من بود. در یک جلسه. من در حال حاضر در اشباع شبانه روزی کوئن هستم.\"--مالکوم گلادول

از زمان الکسیس دو توکویل، بی قراری به عنوان یک ویژگی خاص آمریکایی پذیرفته شده است. تمایل ما به حرکت، ریسک کردن و سازگاری با تغییرات، اقتصاد پویا و سنت نوآوری را از بن فرانکلین تا استیو جابز ایجاد کرده است.

به گفته تایلر، وبلاگ نویس افسانه ای، اقتصاددان و نویسنده پرفروش این مشکل. کوئن، این است که آمریکایی‌ها امروز از این سنت شکسته‌اند - ما بیشتر از همیشه برای جلوگیری از تغییر تلاش می‌کنیم. ما کمتر خانه‌هایمان را جابه‌جا می‌کنیم، با افرادی که بیشتر شبیه خودمان هستند ازدواج می‌کنیم و موسیقی و همسرمان را بر اساس الگوریتم‌هایی انتخاب می‌کنیم که ما را از هر چیزی که ممکن است خیلی جدید یا بسیار متفاوت باشد، دور کند. Match.com در عشق با ما مطابقت دارد. Spotify و Pandora در موسیقی با ما مطابقت دارند. فیس بوک ما را تقریباً با هر چیز دیگری مطابقت می دهد.

البته، این «فرهنگ تطبیق» نکات مثبت فوق العاده ای را به همراه دارد: موسیقی که ما دوست داریم، شرکای که ما را خوشحال می کنند، همسایگانی که چیزهای مشابهی می خواهند. ما راحت تر هستیم. اما، به گفته کاون، جنبه های منفی قابل توجهی در این آسایش وجود دارد، از جمله افزایش نابرابری و تفکیک و کاهش انگیزه برای نوآوری و ایجاد.

طبقه راضی</ i> استدلال می کند که این نمی تواند برای همیشه ادامه یابد. ما به دلیل نزدیک بینی و تمایل شدیدمان به راحتی، تغییر را به تعویق می اندازیم، اما در نهایت این تغییر را در زمان وقوع، سخت تر می کند. نیروهای رها شده توسط رکود بزرگ در نهایت منجر به یک بحران مالی و بودجه ای بزرگ می شود: اجاره غیرممکن گران برای جذاب ترین شهرهای ما، بدتر شدن تفکیک مسکونی، و کاهش اخلاق کاری ما. تنها راه برای اجتناب از این آینده دشوار این است که آمریکایی ها خود را مجبور کنند از خواب راحت خود خارج شوند—تا دوباره سنت بی قرار خود را بپذیرند.

"Tyler Cowen's blog, Marginal Revolution, is the first thing I read every morning. And his brilliant new book, The Complacent Class, has been on my nightstand after I devoured it in one sitting. I am at round-the-clock Cowen saturation right now."--Malcolm Gladwell

Since Alexis de Tocqueville, restlessness has been accepted as a signature American trait. Our willingness to move, take risks, and adapt to change have produced a dynamic economy and a tradition of innovation from Ben Franklin to Steve Jobs.

The problem, according to legendary blogger, economist and best selling author Tyler Cowen, is that Americans today have broken from this tradition―we’re working harder than ever to avoid change. We're moving residences less, marrying people more like ourselves and choosing our music and our mates based on algorithms that wall us off from anything that might be too new or too different. Match.com matches us in love. Spotify and Pandora match us in music. Facebook matches us to just about everything else.

Of course, this “matching culture” brings tremendous positives: music we like, partners who make us happy, neighbors who want the same things. We’re more comfortable. But, according to Cowen, there are significant collateral downsides attending this comfort, among them heightened inequality and segregation and decreased incentives to innovate and create.

The Complacent Class argues that this cannot go on forever. We are postponing change, due to our near-sightedness and extreme desire for comfort, but ultimately this will make change, when it comes, harder. The forces unleashed by the Great Stagnation will eventually lead to a major fiscal and budgetary crisis: impossibly expensive rentals for our most attractive cities, worsening of residential segregation, and a decline in our work ethic. The only way to avoid this difficult future is for Americans to force themselves out of their comfortable slumber―to embrace their restless tradition again.