The (Coming) Age of Thresholding

به عنوان یک فیلسوف، استفان اریکسون خود را یک نوع پیام آور می داند و پیامی که او ارائه می کند پیامی مهم و پیشگامانه است. او با قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کند که ما وارد یک لحظه تاریخی جدید می‌شویم، دوره‌ای که تنها توسط کسانی که پس از ما خواهند آمد، به درستی تعریف و نام‌گذاری می‌کنند، مانند رنسانس و روشنگری. اریکسون شکست و در نهایت فروپاشی ارزش‌ها و نهادهای سنتی را پیش‌بینی می‌کند که منجر به تغییر شگرفی در درک ما از زندگی انسانی می‌شود. او این را با مثال های روشنی از شرایط سیاسی، اقتصادی و مذهبی معاصر نشان می دهد. اریکسون برای کاهش تأثیر این تغییر چشمگیر، که در ابتدا به عنوان آشوب و اضطراب جهانی تجربه می شود، استدلال می کند که ما باید تمام تلاش خود را برای ورود به این دوره جدید، که او آن را عصر آستانه نامیده است انجام دهیم. >، با درک بهتری از گذشته و حال خود. تنها در این صورت است که می توان پیامی را که آینده ما دارد به درستی دریافت و درک کرد.
بسیاری پرسیده‌اند که چرا و چه زمانی ارزش‌های قرن ما به وجود آمدند، و چرا به شیوه‌ای که داشته‌اند، حفظ شده‌اند. اینها سؤالات تاریخی مشروعی هستند و امیدوارم بتوانم پاسخ هایی ارائه کنم. اما سؤالات دیگری را باید به آینده ما معطوف کرد. از چه آستانه ای ممکن است عبور کنیم و چه چیزهایی را جرأت کرده ایم؟ چه چیزی به دست آمده است و چه چیزی باقی خواهد ماند؟
از عصر آستانه (آینده)

As a philosopher, Stephen Erickson considers himself a messenger of sorts and the message he is delivering is an important and groundbreaking one. He convincingly argues that we are entering into a new historical moment, a period which will only be properly defined and named by those who come after us, as were the Renaissance and the Enlightenment. Erickson predicts a failure and eventual breakdown of traditional values and institutions resulting in a dramatic change in our understanding of human life. This he illustrates with clear examples from contemporary political, economic and religious circumstances. To lessen the impact of this dramatic changeover, which will be initially experienced as upheaval and global anxiety, Erickson argues that we must do all we can to come into this new era, which he has called The Age of Thresholding, with a better understanding of our past and present. Only then can the message our future holds be properly received and understood.
Many have asked why and when our century's values came into being, and why they have been sustained in the manner in which they have. These are legitimate historical questions, and I hope to supply some answers. But other questions should be directed toward our future. Over what threshold might we be crossing and what will have been ventured? What will have been gained, and what will be left behind?
from The (Coming) Age of Thresholding