دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخچه نظامی ویرایش: نویسندگان: Jill Quadagno سری: ISBN (شابک) : 0195101227, 0195079191 ناشر: سال نشر: 1996 تعداد صفحات: 272 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Color of Welfare: How Racism Undermined the War on Poverty به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب رنگ رفاه: چگونه نژادپرستی جنگ علیه فقر را تضعیف کرد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سی سال پس از اعلان جنگ علیه فقر لیندون جانسون، ایالات متحده هنوز در سیستمهای رفاه ملی از اکثر دموکراسیهای غربی عقب است و فاقد برنامههای اساسی مانند بیمه سلامت ملی و حمایت از مراقبت از کودکان است. برخی از منتقدان شکست برنامههای اجتماعی را با استناد به سنت آزادی فردی و ارزشهای آزادیخواهانه توضیح میدهند، در حالی که برخی دیگر به ضعفهای طبقه کارگر اشاره میکنند. جیل کوادانو در کتاب «رنگ رفاه» از این ادعاها مستثنی می شود و نژاد را در مرکز «معضل آمریکایی» قرار می دهد، همانطور که گونار میردال اقتصاددان سوئدی نیم قرن پیش انجام داد. Quadagno میگوید: «عقیده آمریکایی» آزادی، عدالت و برابری با سابقه تبعیض نژادی فعال در تضاد است. این نژادپرستی است که جنگ علیه فقر را تضعیف کرده است، و آمریکا باید با این تاریخ کنار بیاید، اگر امیدی برای پرداختن به اصلاحات رفاهی امروز وجود داشته باشد. از بازسازی تا لیندون جانسون و فراتر از آن، کوادانو نشان می دهد که چگونه سیاست اجتماعی آمریکا به طور مستمر پایه گذاری شده است. در مورد مسائل نژادی برای مثال، کوادانو با تکیه بر تحقیقات اولیه گسترده، نشان میدهد که چگونه روزولت، که به حمایت نمایندگان جنوبی کنگره نیاز داشت، آمریکاییهای آفریقایی تبار را از برنامههای اصلی قانون تأمین اجتماعی حذف کرد. با عطف به "جنگ بی قید و شرط علیه فقر" لیندون جانسون، او معتقد است که اگرچه برنامه های ضد فقر برای آموزش شغلی، اقدام اجتماعی، مراقبت های بهداشتی، مسکن و آموزش دستاوردهای زیادی داشته اند، اما به طور کامل محقق نشده اند، زیرا به طور جدایی ناپذیری در هم تنیده شده اند. جنبش حقوق مدنی در دهه 1960، که باعث واکنش سفیدپوستان شد. به عنوان مثال، برنامههای آموزشی شغلی به برنامههای اقدام مثبت تبدیل شدند، برنامههای بهبود مسکن به برنامههایی برای یکپارچهسازی مسکن تبدیل شدند، برنامههایی که به عنوان اقدام اجتماعی برای ارتقای کیفیت زندگی در شهرها آغاز شد، توسط گروههای حقوق مدنی محلی انجام شد. این تغییر تأکید سرانجام آمریکاییهای سفیدپوست طبقه کارگر را که برخی از نیازهای یکسان - برای مراقبتهای بهداشتی، مسکن یارانهای، و فرصتهای آموزشی شغلی- داشتند، اما از این برنامهها به دست آوردند، بیگانه کرد. در همان زمان، اقدام مثبت آشکارا با کارگران سازمانیافته درگیر شد، و مسکن برابر اعتراض طبقه متوسط سفیدپوست حومه شهر را برانگیخت، که نمیخواستند محلههایشان یکپارچه شود. Quadagno نشان می دهد که نیکسون، که در ابتدا از بسیاری از برنامه های جانسون حمایت می کرد، در نهایت متوجه شد که طبقه متوسط سفید افسون شده است. او متوجه شد که طرح بزرگ او برای اصلاحات رفاهی، طرح کمک به خانواده، تهدیدی برای تضعیف دستمزدها در جنوب و بیگانه شدن حوزه انتخابیه جدید حزب جمهوری خواه - سفیدپوستان، دموکرات های جنوبی - بود و به همین دلیل آن را کنار گذاشت. در دهه 1960، ایالات متحده شروع به کار کرد. در سفری برای حل «معضل آمریکایی». با این حال، سیاستهای اعمالشده در آن دهه پرتلاطم بهجای برقراری حقوق کامل دموکراتیک برای همه شهروندانش، به طرز تاسفآوری شکست خوردند. رنگ رفاه علت اصلی این شکست را نشان می دهد - ناتوانی در رسیدگی به نابرابری نژادی.
Thirty years after Lyndon Johnson declared a War on Poverty, the United States still lags behind most Western democracies in national welfare systems, lacking such basic programs as national health insurance and child care support. Some critics have explained the failure of social programs by citing our tradition of individual freedom and libertarian values, while others point to weaknesses within the working class. In The Color of Welfare, Jill Quadagno takes exception to these claims, placing race at the center of the "American Dilemma," as Swedish economist Gunnar Myrdal did half a century ago. The "American creed" of liberty, justice, and equality clashed with a history of active racial discrimination, says Quadagno. It is racism that has undermined the War on Poverty, and America must come to terms with this history if there is to be any hope of addressing welfare reform today.From Reconstruction to Lyndon Johnson and beyond, Quadagno reveals how American social policy has continually foundered on issues of race. Drawing on extensive primary research, Quadagno shows, for instance, how Roosevelt, in need of support from southern congressmen, excluded African Americans from the core programs of the Social Security Act. Turning to Lyndon Johnson's "unconditional war on poverty," she contends that though anti-poverty programs for job training, community action, health care, housing, and education have accomplished much, they have not been fully realized because they became inextricably intertwined with the civil rights movement of the 1960s, which triggered a white backlash. Job training programs, for instance, became affirmative action programs, programs to improve housing became programs to integrate housing, programs that began as community action to upgrade the quality of life in the cities were taken over by local civil rights groups. This shift of emphasis eventually alienated white, working-class Americans, who had some of the same needs--for health care, subsidized housing, and job training opportunities--but who got very little from these programs. At the same time, affirmative action clashed openly with organized labor, and equal housing raised protests from the white suburban middle-class, who didn't want their neighborhoods integrated. Quadagno shows that Nixon, who initially supported many of Johnson's programs, eventually caught on that the white middle class was disenchanted. He realized that his grand plan for welfare reform, the Family Assistance Plan, threatened to undermine wages in the South and alienate the Republican party's new constituency--white, southern Democrats--and therefore dropped it.In the 1960s, the United States embarked on a journey to resolve the "American dilemma." Yet instead of finally instituting full democratic rights for all its citizens, the policies enacted in that turbulent decade failed dismally. The Color of Welfare reveals the root cause of this failure--the inability to address racial inequality.