دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jon Panish
سری:
ISBN (شابک) : 1578060338, 9780585180052
ناشر: University Press of Mississippi
سال نشر: 1997
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 401 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Color of Jazz: Race and Representation in Postwar American Culture به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب رنگ جاز: نژاد و بازنمایی در فرهنگ آمریکایی پس از جنگ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اگرچه امروزه گاهی اوقات "موسیقی کلاسیک آمریکا" نامیده می شود، اما جاز همیشه نام های مطلوبی را به خود اختصاص نداده است. هر چند ممکن است این سخنان دقیق باشند، اما تاریخ پیچیده و نادرست استقبال از موسیقی جاز در ایالات متحده را پنهان می کنند. جاز با توسعه سنت فرهنگی آمریکایی آفریقایی تبار همواره به شکل های مختلفی توسط مخاطبان سیاه و سفید درک شده است. این مطالعه نافذ از نگرش آمریکا نسبت به موسیقی جاز بر یک دوره مهم در تاریخ پس از جنگ متمرکز است - از پایان جنگ جهانی دوم تا آغاز جنبش قدرت سیاه. کاوش در بازنماییهای متنوع موسیقیدانان جاز و جاز در ادبیات و فرهنگ عامه، این استقبال نابرابر، و استفاده ناهنجار از جاز را با بحثهای آن دوره درباره نژاد و تفاوت نژادی مرتبط میکند. بررسی دقیق ادبیات، نقد موسیقی، فیلم و تلویزیون، تفاوتهای اساسی بین فرهنگهای سیاه و سفید را در مورد موسیقی جاز نشان میدهد. به زیان مفاهیم جامعه و تاریخ، نویسندگان سفیدپوست بر فردگرایی که در جاز درک میکنند تمرکز میکنند. نویسندگان سیاه پوست بر جنبه های نوازندگی، اجرا و بداهه نوازی تأکید دارند. رویکردهای سفید به جاز تمایل به فردگرایانه و غیرتاریخی دارند، و به تصویر کشیدن آنها از نوازندگان بر رنج و قربانی شدن هنرمند تأکید می شود. متون سیاهی که موضوعات مشابه را به تاریخ، اجتماع گرایی و تجربه اجتماعی-شخصی می پردازند. این مطالعه همچنین نشان می دهد که چگونه مخالفان سیاه و سفید مانند بیت ها و نویسندگان مختلف آفریقایی-آمریکایی تعریف جریان اصلی از این منبع آفریقایی-آمریکایی را به چالش کشیده اند. این کتاب موضوعاتی مانند سیاست های نژادی در روستای غیرمتعارف گرینویچ، مبارزه با تصویر چارلی پارکر، ساخت فرهنگی اجرای جاز، و تقلید ادبیات از بداهه نوازی جاز را بررسی می کند. رنگ جاز به عنوان یک تاریخ فرهنگی مرتبط با بحث های معاصر در مورد نژاد و نمایندگی، دیدگاهی نوآورانه و قانع کننده در مورد مواد فرهنگی متنوع و شناخته شده ارائه می دهد. جان پانیش، مدرس دانشگاه کالیفرنیا، ایروین است.
Although now sometimes called "America's classical music," jazz has not always been accorde favorable appellations. Accurate though these encomiums may be, they obscure the complex and fractious history of jazz's reception in the U. S. Developing out of the African American cultural tradition, jazz has always been variously understood by black and white audiences. This penetrating study of America's attitudes toward jazz focuses on a momentous period in postwar history -- from the end of World War II to the beginning of the Black Power Movement. Exploring the diverse representations of jazz and jazz musicians in literature and popular culture, it connects this uneven reception, and skewed use of jazz with the era's debates about race and racial difference. Its close scrutiny of literature, music criticism, film, and television reveals fundamental contrasts between black and white cultures as they regard jazz. To the detriment of concepts of community and history, white writers focus on the individualism that they perceive in jazz. Black writers emphasize the aspects of musicianship, performance, and improvisation. White approaches to jazz tend to be individualistic and ahistorical, and their depictions of musicians accent the artist's suffering and victimization. Black texts treating similar subject matter stress history, communitarianism, and socio-personal experience. This study shows as well how black and white dissenters such as the Beats and various African-American writers have challenged the mainstreams's definition of this African-American resource. It explores such topics as racial politics in bohemian Greenwich Village, the struggle of the image of Charlie Parker, the cultural construction of jazz performance, and literature imitation of jazz improvisation. As a cultural history with relevance for contemporary discussions of race and representation, The Color of Jazz offers an innovative and compelling perspective on diverse, well-known cultural materials. Jon Panish is a lecturer at the University of California, Irvine.