The Colonisation of Time

استعمار زمان بررسی بسیار بدیع و دیرپا درباره روش‌هایی است که مفاهیم و آیین‌های زمان اروپای غربی و به‌ویژه بریتانیایی به عنوان یک مؤلفه اساسی بر فرهنگ‌های دیگر تحمیل شدند. استعمار در قرن نوزدهم بر اساس انبوهی از منابع اولیه، رابطه صمیمی بین استعمار زمان و مکان در دو مستعمره مهاجرنشین بریتانیا (ویکتوریا، استرالیا و مستعمره کیپ، آفریقای جنوبی) و نقش ابزار آن در صدور مسیحیت، سرمایه‌داری، بررسی می‌شود. و مدرنیته، بنابراین عمق جدیدی به درک ما از قدرت امپراتوری و شیوه های اعمال و محدود کردن آن می بخشد. همه کسانی که شیفته مفهوم زمان هستند، این کتاب مورد علاقه را خواهند یافت، زیرا نشان می‌دهد که چگونه زمان اروپای غربی به موقعیت تسلط جهانی - از ساعت تا هفته هفت روزه - یکی از فراگیرترین و ماندگارترین زمان‌ها است. و میراث های بدیهی استعمار در دنیای امروز.

The Colonisation of Time is a highly original and long overdue examination of the ways that western-European and specifically British concepts and rituals of time were imposed on other cultures as a fundamental component of colonization during the nineteenth century. Based on a wealth of primary sources, it explores the intimate relationship between the colonization of time and space in two British settler-colonies (Victoria, Australia and the Cape Colony, South Africa) and its instrumental role in the exportation of Christianity, capitalism, and modernity, thus adding new depth to our understanding of imperial power and of the ways in which it was exercised and limited. All those intrigued by the concept of time will find this book of interest, for it illustrates how western-European time's rise to a position of global dominance—from the clock to the seven-day week—is one of the most pervasive, enduring, and taken-for-granted legacies of colonization in today's world.