The Coat Colors of Mice: A Model for Mammalian Gene Action and Interaction

به نظر می‌رسد بسیاری از محققین مجذوب رنگ‌های پوشش مادرانی هستند که با آنها کار می‌کنند. به نظر می رسد که این مورد به ویژه برای کسانی که از سویه های ایزوژنیک موش استفاده می کنند، صدق می کند، نه تنها به این دلیل که چنین سویه هایی فنوتیپ های کاملاً متفاوتی را نشان می دهند، بلکه به این دلیل که دانشمندان، بنا به تعریف، بسیار کنجکاو هستند و گاهی اوقات برای افراد ناآشنا درک این موضوع دشوار است. فنوتیپ ها تولید می شوند. این سردرگمی بیشتر آشکار می شود اگر محقق در مطالعات اصلاح نژادی شرکت کند و تعدادی از حیوانات با رنگ های جذاب کاملاً متفاوت از حیوانات اصلی ظاهر شوند. بنابراین می‌توانم موارد متعددی را به یاد بیاورم که همکارانم، که اغلب در زمینه‌هایی کاملاً بی‌ربط به هیچ جنبه‌ای از ژنتیک کار می‌کنند، با حیوانی با رنگدانه‌های جذاب یا به احتمال زیاد، با گروهی از انواع رنگ‌های جداکننده (معمولاً به این دلیل که آنها چنین نکرده‌اند) به سراغ من آمده‌اند. از حیوانات خود به درستی مراقبت کردند و در نهایت با یک قفس پر از F 2S مواجه شدند که تعدادی رنگ مختلف را نشان می داد). آنها می پرسند چگونه چنین رنگ هایی به وجود می آیند؟ در حالی که در برخی موارد به راحتی می توان گچ را در دست گرفت و توضیح داد که چه اتفاقی افتاده است (تفکیک) و چرا، در موارد دیگر عملاً غیرممکن است. بسیار دشوار است زیرا در حالی که برهمکنش بسیاری از عوامل رنگ پوشش از قوانین ساده وراثت و فعل و انفعالات ژنی قابل پیش‌بینی تبعیت می‌کند، دیگران اینطور نیستند.

Many investigators seem to be fascinated by the coat colors of the mam­ mals with which they work. This seems to be the case particularly for those utilizing isogenic strains of mice, not only because such strains display wide­ ly different phenotypes, but because scientists, by definition, are an inquisi­ tive lot and it is sometimes difficult for the uninitiated to comprehend how such phenotypes are produced. This bewilderment becomes even more ap­ parent if the investigator happens to be involved in breeding studies and a number of attractively colored animals, quite different from the original stocks, appear. Thus I can recall numerous occasions when my colleagues, frequently working in areas completely unrelated to any aspect of genetics, have come to me with an attractively pigmented animal or, more likely, with a popUlation of segregating coat color types (usually because they have not tended their animals properly and have ended up with a cage full of F 2S displaying a number of different colors). How, they ask, do such colors come about? While in some cases it is easy to take chalk in hand and explain what has been going on (segregating) and why, in other cases it is virtually impossible. It is extremely difficult because while the interactions of many coat-color factors obey the simple laws of heredity and of predictable gene interactions, others do not.