The Classical Foundations of Population Thought: From Plato to Quesnay

در حالی که تاریخ جمعیت شناسی به عنوان یک علم اجتماعی به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است، از ساخت مفهوم جمعیت غفلت شده است. متخصصان به طور سیستماتیک یک پارادوکس قابل توجه را نادیده می گیرند: به بیان دقیق، شخصیت های بزرگ روشنفکر گذشته که در این کتاب به آنها پرداخته شده است، نظریه ها یا دکترین های جمعیت شناختی را به عنوان چنین تولید نکرده اند، اما قطعاً به جمعیت در هر دو سطح فکر کرده اند. ابتدا جهت گیری محوری معرفتی و روش شناختی کتاب ارائه شده است. ایده‌های مربوط به جمعیت، به دور از اینکه بخشی از پیشرفت هماهنگ دانش باشد، محصول بافت آن‌هاست، که آشکارا جمعیت‌شناختی است، بلکه اقتصادی، سیاسی و بالاتر از همه فکری است. سپس نظریات مربوط به جمعیت افلاطون، بودین، مرکانتیلیست‌های فرانسوی، کوسنی و فیزیوکرات‌ها تحت این پرتو بررسی می‌شود. فصل آخر به مسائل ضمنی فلسفی، اقتصادی و سیاسی تفکر جمعیت می پردازد.

Whereas the history of demography as a social science has been amply explored, that of the construction of the concept of population has been neglected. Specialists systematically ignore a noteworthy paradox: strictly speaking, the great intellectual figures of the past dealt with in this book have not produced demographic theories or doctrines as such, but they have certainly given some thought to population at both levels. First, the central epistemological and methodological orientation of the book is presented. Ideas on population, far from being part of the harmonious advancement of knowledge are the product of their context, that is evidently demographic, but also economic, political and above all intellectual. Then the ideas on population of Plato, Bodin, the French mercantilists, Quesnay and the physiocrats are examined under this light. The last chapter addresses the implicit philosophical, economic and political issues of population thought.