The Cinema of Mia Hansen-Løve: Candour and Vulnerability

از سال 2007 میا هانسن-لوو مجموعه‌ای از درام‌های فیلم مراقبه‌ای درباره خانواده‌ها، عشق، آسیب‌پذیری و بزرگ شدن را کارگردانی کرده است که همه آنها به طور استثنایی به توانایی فیلم در انتقال گذر زمان، جدایی و از دست دادن توجه دارند. این جلد به عنوان اولین مطالعه کتابی در مورد فیلم های میا هانسن-لوو، سینمای او را هم به خوانندگان دانشگاهی و هم به عموم خوانندگان معرفی می کند. این کتاب با بررسی حرکت او از بازیگری، از طریق انتقاد، به کارگردانی، ابتدا پیچیدگی موقعیت او را به عنوان یک نویسنده زن مستقر در فرانسه بررسی می‌کند. با خوانش دقیق فیلم‌های او تا مایا (2018)، سپس وضعیت ناپایدار خانواده‌های آن‌ها، تأکید آن‌ها بر آسیب‌پذیری، شکست، ناملایمات و انعطاف‌پذیری، صراحت خاص را بررسی می‌کند. سبک فیلمبرداری هانسن-لوو، و نقش های حیاتی موسیقی و زمان در سینمای او. نتیجه می‌گیرد که سینمای او را می‌توان به‌عنوان یک سینمای کاملاً معاصر در نظر گرفت که با گرایشی به استعلایی که هم اخلاقی و هم زیبایی‌شناختی است متمایز می‌شود.

Since 2007 Mia Hansen-Løve has directed a series of meditative film dramas about families, love, vulnerability and growing up, all of them exceptionally attentive to film’s ability to convey the passing of time, separation and loss. As the first book-length study of the films of Mia Hansen-Løve, this volume introduces her cinema to both an academic and a general readership. Exploring her move from acting, via criticism, to directing, the book first investigates the complexity of her situation as a female auteur based in France. With detailed readings of her films up to Maya (2018), it then examines the precariousness of their families, their emphasis on vulnerability, failure, adversity and resilience, the particular candour of Hansen-Løve’s filming style, and the vital parts played by music and time in her cinema. It concludes that her cinema may best be regarded as a thoroughly contemporary one, distinguished by a tendency to transcendence that is both ethical and aesthetic.