The Cinema of Discomfort: Disquieting, Awkward and Uncomfortable Experiences in Contemporary Art and Indie Film

چگونه انواع سینما را که تجربه‌ای از ناراحتی، ناهنجاری یا عدم اطمینان آزاردهنده ارائه می‌دهند، درک کنیم؟ این کتاب تعدادی از نمونه‌های این گونه آثار را در قلب هنر معاصر و فیلم مستقل بررسی می‌کند. در حالی که جریان اصلی تجاری تمایل به ارائه تجارب تماشای آرامش‌بخش دارد - یا لحظات ناراحتی که عمدتاً باید بر آن غلبه کرد - سینمای ناراحتی فیلم‌هایی را تحلیل می‌کند که در آنها ناراحتی به صورت پایدار ارائه می‌شود. شیوه. سینما از این نوع ما را با موادی مانند برخوردهای جنسی ناخوشایند مواجه می کند. ما را به روابط نامطمئن با شخصیت های ناجور و گاه نامطلوب دعوت می کند. رفتار چالش برانگیز یا آنچه را که به عنوان واقعیت های ناراحت کننده معرفی می شود به ما نشان می دهد. اغلب از اطلاعاتی که بر اساس آن قضاوت می شود امتناع می ورزد. ناراحت‌کننده‌تر، سینمای این نوع تمایل به برانگیختن عدم قطعیت در سطح واکنش‌های احساسی ما نسبت به شخصیت‌ها یا رویدادهای دشوار، گاه بحث‌انگیز دارد.

سینمای ناراحتی تعدادی از مطالعات موردی، از جمله Palindromes توسط تاد را بررسی می‌کند. سولوندز (ایالات متحده) و دندان سگ از یورگوس لانتیموس (یونان)، به همراه نمونه های دیگری از اتریش، سوئد، بریتانیا، ایالات متحده و آلمان. با ارائه تحلیل متنی دقیق از نحوه ایجاد ناراحتی، همچنین می پرسد که چگونه باید جذابیت چنین آثاری را برای تماشاگران خاص درک کنیم و چگونه می توان وجود فیلم هایی از این نوع را به عنوان محصولی از بافت اجتماعی-فرهنگی آنها توضیح داد. و حوزه های نهادی خاص تر هنر و فیلم مستقل.

How do we understand types of cinema that offer experiences of discomfort, awkwardness or disquieting uncertainty? This book examines a number of examples of such work at the heart of contemporary art and indie film. While the commercial mainstream tends to offer comforting viewing experiences – or moments of discomfort that exist largely to be overcome – The Cinema of Discomfort analyses films in which discomfort is offered in a sustained manner. Cinema of this kind confronts us with material such as distinctly uncomfortable sexual encounters. It invites us into uncertain relationships with awkward and sometimes unlikable characters. It presents us with challenging behaviour or what are presented as uncomfortable realities. It often refuses information on which to base judgments. More discomfortingly, cinema of this kind tends to provoke uncertainty at the level of what emotional responses we are encouraged to have towards difficult, sometimes controversial, characters or events.

The Cinema of Discomfort examines a number of case-studies, including Palindromes by Todd Solondz (US) and Dogtooth from Yorgos Lanthimos (Greece), along with other examples from Austria, Sweden, the UK, the US and Germany. Offering close textual analysis of the manner in which discomfort is generated, it also asks how we should understand the appeal of such work to certain viewers and how the existence of films of this kind can be explained, as products of both their socio-cultural context and the more particular institutional realms of art and indie film.