دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: شیمی معدنی ویرایش: نویسندگان: Charles Lathrop Parsons سری: ISBN (شابک) : 9781176540866, 1176540866 ناشر: Nabu Press سال نشر: 2010 تعداد صفحات: 185 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب شیمی و ادبیات بریلیم: شیمی و صنایع شیمیایی، شیمی عمومی، نظری و معدنی، شیمی عناصر
در صورت تبدیل فایل کتاب The Chemistry And Literature Of Beryllium به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شیمی و ادبیات بریلیم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
خرید این کتاب شامل دسترسی آزمایشی رایگان به www.million-books.com است که در آن می توانید بیش از یک میلیون کتاب را به صورت رایگان مطالعه کنید. این یک نسخه OCR با غلط املایی است. گزیده ای از کتاب: فصل سوم. ترکیبات معمولی بریلیم. تمام ترکیبات معمولی بریلیم که در آب محلول هستند در واکنش به تورنسل به شدت اسید هستند، مقادیر قابل توجهی از هیدروکسید خود را حل می کنند که با غلظت محلول مقدار آن افزایش می یابد، دی اکسید کربن را از کربنات ها آزاد می کند و به فلزات خاصی حمله می کند. به طور خلاصه، آنها از بسیاری جهات مانند خود اسیدهایی که از آنها مشتق شده اند عمل می کنند. با وجود این واقعیت ها، آنها هیدرولیز کمتر و در نتیجه غلظت کمتری از یون های هیدروژن را حداقل در مورد کلرید، نیترات و سولفات نشان می دهند (iveys, 1899; 10 and Brunner, 1900; 1) هنگامی که توسط چاه تصفیه شوند. روش شناخته شده از وارونگی قند، از نمک مربوطه از آهن و آلومینیوم. با همان روش تعیین، یونهای هیدروژن زمانی که بخش کوچکی از هیدروکسید بریلیم حل شده است که نمک معمولی قادر به نگه داشتن آن در محلول است، به حالت تفکیک نشده پرتاب میشوند (پارسون، 1904؛ 10). دلایل این پدیده ها در حال حاضر مشخص نیست. سولفات اخیراً برای حل این مشکل مورد مطالعه قرار گرفته است (1907؛ 10) و نشان داده شده است که افزودن هیدروکسید بریلیم به محلول سولفات، نقطه انجماد را افزایش داده و رسانایی را کاهش می دهد. اینکه هیچ بریلیوم وارد تشکیل یک آنیون پیچیده نمی شود و در حالی که هیدروکسید را می توان تا حدی با دیالیز در صورت دیالیز در آب خالص حذف کرد، شواهد کمی از وجود یک کلوئید وجود دارد. پیشنهاد شده است که در اینجا ممکن است نمونه جدیدی از محلول داشته باشیم، که در آن جامد، هنگامی که یک بار حل می شود، به عنوان یک حلال واقعی برای اکسید یا هیدروکسید خود عمل می کند، و برخی تشابهات وجود دارد که به شدت به این دیدگاه اشاره می کند، (1907; n). به همین دلیل، هر چه که باشد، من...
Purchase of this book includes free trial access to www.million-books.com where you can read more than a million books for free. This is an OCR edition with typos. Excerpt from book: CHAPTER III. NORMAL COMPOUNDS OF BERYLLIUM. All normal compounds of beryllium which are soluble in water are strongly acid in reaction to litmus, dissolve notable quantities of their own hydroxide which increases in amount with the concentration of the solution, set free carbon dioxide from carbonates and attack certain metals. In short, they act in many respects like the acids themselves would act from which they are derived. In spite of these facts they show less hydrolysis, and consequent smaller concentration of hydrogen ions, at least in the case of the chloride, nitrate and sulphate, (iveys, 1899; 10 and Brunner, 1900; 1) when treated by the well-known method of sugar inversion, than the corresponding salts of iron and aluminum. By the same method of determination, the hydrogen ions are thrown back into the undissociated condition when but a small fraction of the beryllium hydroxide has been dissolved which the normal salt is capable of holding in solution, (Parsons, 1904; 10). The reasons for these phenomena are not at present understood. The sulphate has been recently studied with a view to a solution of this problem, (1907; 10) and it has been shown that the addition of beryllium hydroxide to a solution of the sulphate, raises the freezing point and diminishes the conductivity; that no beryllium enters into the formation of a complex anion and that while the hydroxide can be partially removed by dialysis if dialyzed into pure water, there is little evidence of a colloid being present. It has been suggested that we may have here a new instance of solution, wherein the solid, when once dissolved, acts as a true solvent for its own oxide or hydroxide, and there are some analogies which point strongly to this view, (1907; n). To this same cause, whatever it may be, i...