دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Carl E Schneider
سری:
ناشر: MIT Press
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 292
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Censor’s Hand: The Misregulation of Human-Subject Research به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دست سانسور: تنظیم نادرست تحقیقات انسان-موضوع نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پیشرفت پزشکی و اجتماعی به تحقیق با افراد انسانی بستگی دارد. هنگامی که این تحقیق در مؤسساتی که پول فدرال دریافت می کنند انجام می شود، (اغلب به صورت جزئی) توسط بوروکراسی های مورد نیاز و تحت نظارت فدرال به نام «هیئت های بررسی نهادی» (IRB) تنظیم می شود. آیا این IRB ها می توانند آسیب بیشتری به جای منفعت داشته باشند؟ اشنایدر در کتاب The Censor’s Hand به این سوال مهم اما مدتها نپرسیده میپردازد. اشنایدر با مشورت با یک تجربه انتقادی اما نادیده گرفته شده - یادگیری قانون در مورد مقررات - و با جمع آوری شواهد تجربی که در بسیاری از متون پراکنده است به این سوال پاسخ می دهد. او نتیجه می گیرد که IRB ها اساساً اشتباه بوده اند. سودمندی آنها برای افراد انسانی مشکوک است، اما آنها به وضوح تحقیقاتی را که می تواند جان مردم را نجات دهد، درد و رنج آنها را تسکین دهد و رفاه آنها را افزایش دهد، به تأخیر می اندازد، تحریف می کند و مانع می شود. IRB ها به وضوح تصمیم گیری ضعیفی می کنند. نمی توان از آنها انتظار داشت که به خوبی تصمیم بگیرند، زیرا فاقد تخصص، اصول اخلاقی، قواعد قانونی، رویه های مؤثر و پاسخگویی ضروری برای تنظیم خوب هستند. و IRB ها در جایی سانسورگر هستند که سانسور بیشترین آسیب را دارد - دانشگاه ها. در مجموع، اشنایدر استدلال میکند که IRBها مقررات بدی هستند که به طور اجتنابناپذیری بیش از فایده آسیب میرسانند. آنها اشتباهی جبران ناپذیر بودند که باید کنار گذاشته شود تا تحقیقات به درستی انجام شود و به طور معقول تنظیم شود.
Medical and social progress depend on research with human subjects. When that research is done in institutions getting federal money, it is regulated (often minutely) by federally required and supervised bureaucracies called “institutional review boards” (IRBs). Do—can—these IRBs do more harm than good? In The Censor’s Hand, Schneider addresses this crucial but long-unasked question. Schneider answers the question by consulting a critical but ignored experience—the law’s learning about regulation—and by amassing empirical evidence that is scattered around many literatures. He concludes that IRBs were fundamentally misconceived. Their usefulness to human subjects is doubtful, but they clearly delay, distort, and deter research that can save people’s lives, soothe their suffering, and enhance their welfare. IRBs demonstrably make decisions poorly. They cannot be expected to make decisions well, for they lack the expertise, ethical principles, legal rules, effective procedures, and accountability essential to good regulation. And IRBs are censors in the place censorship is most damaging— universities. In sum, Schneider argues that IRBs are bad regulation that inescapably do more harm than good. They were an irreparable mistake that should be abandoned so that research can be conducted properly and regulated sensibly.