The Case Against the Sexual Revolution

کنار گذاشتن قطع رابطه های خفه کننده و سنت گرایی جنسی ناامیدانه گذشته یک چیز مثبت واضح است. انقلاب جنسی ما را آزاد کرده است تا از ترکیبی سرسام آور از آزادی شهوانی و خودمختاری شخصی لذت ببریم. درست است؟

لوئیز پری در کتاب جدید تحریک آمیز خود استدلال می کند که اشتباه است. اگرچه بازگرداندن ساعت به دنیای آداب و رسوم جنسی قبل از دهه 60 نه ممکن است و نه مطلوب، او استدلال می کند که آزادی گرایی غیر اخلاقی و افسون بی رحمانه فمینیسم لیبرال و فرهنگ فراجنسیتی معاصر ما بیش از سود نشان دهنده ضرر است. برندگان اصلی دنیایی از سکس خشن، فرهنگ قلاب‌بازی و پورن‌های فراگیر - جایی که همه چیز پیش می‌رود و فقط رضایت مهم است - اقلیتی کوچک از مردان با موقعیت بالا هستند، نه زنانی که مجبور به انطباق با شهوت‌های مردانه هستند. او در حالی که به نسل هایی که بهای این افراط و تفریط را می پردازند، توصیه های حکیمانه می دهد، یک فرهنگ جنسی جدید که بر پایه وقار، فضیلت و خویشتن داری بنا شده است، پرشور است.

این بحث ضدفرهنگی یکی از مهیج‌ترین صداهای جوان در فمینیسم معاصر باید توسط همه مردان و زنانی که از ارتدوکس‌های بی‌فکر دوران اولترا لیبرال ما ناراحت هستند خوانده شود.