The Caribbean Oral Tradition: Literature, Performance, and Practice

این کتاب از منشور ابتکاری درون شفاهی استفاده می‌کند که با قدرت شفاهی کارائیب را مجدداً ارزیابی می‌کند و به شکلی نوآورانه سهم معرفت‌شناختی نادیده گرفته‌شده و اساسی آن در شکل‌گیری فلسفه کارائیب را روشن می‌کند. این منشور نوآورانه درون شفاهی را به عنوان جابجایی سیستماتیک داستان‌های ساخته شده قبلی به داستان‌های جدید و متمایز تعریف می‌کند. این کتاب بررسی قدرتمندی از ارتباطات بین شفاهی کارائیب و فلسفه کارائیب را ارائه می دهد، به خصوص که این موضوع به زیبایی شناسی و اخلاق مربوط می شود. این یک حوزه فکری جدید، یک رویکرد روش‌شناختی جدید و یک پارادایم مفهومی و پیشنهاد جدید برای محققان، دانشجویان، نویسندگان، هنرمندان و روشنفکرانی است که تولیدات فکری و فرهنگی را در جهان اقیانوس اطلس سیاه و فراتر از آن تصور و بررسی می‌کنند.

The book uses an innovative prism of interorality that powerfully reevaluates Caribbean orality and innovatively casts light on its overlooked and fundamental epistemological contribution into the formation of Caribbean philosophy. It defines the innovative prism of interorality as the systematic transposition of previously composed storytales into new and distinct tales. The book offers a powerful consideration of the interconnections between Caribbean orality and Caribbean philosophy, especially as this pertains to aesthetics and ethics. This is a new area of thought, a new methodological approach and a new conceptual paradigm and proposition to scholars, students, writers, artists and intellectuals who conceive and examine intellectual and cultural productions in the Black Atlantic world and beyond.