The Business of Satirical Prints in Late-Georgian England

این کتاب چاپ‌های طنز تک برگه انگلیسی منتشر شده از سال‌های 1780 تا 1820، افرادی که این چاپ‌ها را انجام داده‌اند و مشاغلی که آنها را فروخته‌اند را بررسی می‌کند. بررسی می‌کند که این اشیاء چگونه ساخته شده‌اند، چگونه به فروش می‌رسند، و چگونه هم پیچیدگی فرآیند تولید و هم ضرورت فروش، محتوای طنز این اشیا را شکل داده و محدود کرده است. این استدلال می‌کند که تولید، فروش و محیط برای درک چاپ‌های طنز اواخر گرجستان بسیار مهم است. اکثر این آثار چاپ شده در لندن منتشر شده و بنابراین در فرهنگ تجاری ون بزرگ بافته شده است. به دلیل این شهر و فرهنگ آن، فعالیت بسیاری از افراد درگیر در تبدیل یک طرح طنز منفرد به یک شی قابل فروش و تجاری قابل دوام با پیوند ساخت، فروش و مصرف است. نادیده گرفتن هر یک از بخش‌های این پیوند هم به چاپ طنز اواخر گرجستان، این محبوب‌ترین اشیاء هنر بریتانیا، و هم به داستان آخرالزمان گرجستانی آنها آسیب می‌رساند - داستانی که جیمز بیکر از طریق طرح‌های این اشیا توسعه نمی‌دهد. شامل، بلکه از طریق آن اشیا و طرح هایی که در ساخت آنها وجود داشت.

This book explores English single sheet satirical prints published from 1780-1820, the people who made those prints, and the businesses that sold them. It examines how these objects were made, how they were sold, and how both the complexity of the production process and the necessity to sell shaped and constrained the satiric content these objects contained. It argues that production, sale, and environment are crucial to understanding late-Georgian satirical prints. A majority of these prints were, after all, published in London and were therefore woven into the commercial culture of the Great Wen. Because of this city and its culture, the activities of the many individuals involved in transforming a single satirical design into a saleable and commercially viable object were underpinned by a nexus of making, selling, and consumption. Neglecting any one part of this nexus does a disservice both to the late-Georgian satirical print, these most beloved objects of British art, and to the story of their late-Georgian apotheosis – a story that James Baker develops not through the designs these objects contained, but rather through those objects and the designs they contained in the making.