The Bridge: Writing Across The Binary

داستان عمیقاً متقاعدکننده یک نویسنده از بزرگ شدن غیر دودویی در دهه‌های 1940 و 50

در کودکی، کیت میلارد بارها و بارها از مادر و مادربزرگش پرسید: "آیا من پسر، یا من دختر هستم؟ اما هیچ گزینه دیگری وجود نداشت.

در این خاطرات خیره کننده، میلارد یک کلاژ پیچیده از خاطرات دوران کودکی ایجاد می کند و نیروهای متناقض و مخربی را که زندگی او را به خطر می اندازد، بررسی می کند. برای کیت جوان، نوشتن راهی برای مبارزه با آنچه دنیا به او می‌گفت بود. در داستان های خط خورده اش، او شروع به درک ضعیف ترین درخشش کرد که همه چیز می تواند متفاوت باشد. و او برای سال‌ها - دهه‌ها - به مبارزه ادامه داد تا اینکه درک جدیدی از هویت غیردودویی خود پیدا کرد.

پل خطرات دودویی جنسیتی را، هم برای کسانی که در این زمینه هستند، آشکار می‌کند. خارج از آن و برای کسانی که نیستند. و برای همه کسانی که جرات دارند به روشی که ما جنسیت را انجام می دهیم "نه" بگویند، امید به آینده ای مهربان تر می دهد.

One writer's deeply compelling story of growing up nonbinary in the 1940s and '50s

As a child, Keith Maillard asked his mother and grandmother, over and over again, "Am I a boy, or am I a girl?" Neither "boy" nor "girl" quite fit. But there were no other options.

In this stunning memoir, Maillard creates an intricate collage of childhood memories, exploring the contradictory and destructive forces at work that put his very life at risk. For young Keith, writing proved to be a way to fight against what the world was telling him. In his scribbled stories, he began to spot the faintest glimmer that things could be different. And he kept fighting for years — decades — until he found a new understanding of his own nonbinary identity.

The Bridge reveals the dangers of the gender binary, both for those who are outside it and for those who aren't. And it offers hope for a kinder future for all who dare to say "no" to the way that we do gender.