The Bridge at Andau

پل در آندو جیمز ای. روایت کلاسیک غیرداستانی او از یک قیام محکوم به فنا به اندازه هر رمان پرفروش او تلخ و فراموش نشدنی است. برای پنج روز کوتاه و باشکوه در پاییز 1956، انقلاب مجارستان چشم‌اندازی از آینده‌ای متفاوت به مردمش داد - تا اینکه در ساعت چهار صبح یکشنبه ماه نوامبر، شهروندان بوداپست از خواب بیدار شدند. صدای کوبنده تانک های روسی که خیابان های آنها را ویران می کنند. انقلاب تمام شد. اما آزادی به شکل یک پل عابر پیاده کوچک در آندو، در مرز اتریش، اشاره کرد. بر اثر یک حادثه تاریخی، برای چند هفته دلخراش، به یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های جهان تبدیل شد، زیرا روح یک ملت از روی تخته‌های ناپایدارش فرار کرد.
 
ستایش پل در آندو

«دقیق، واضح . . . بی اندازه تکان دهنده."—ماهنامه آتلانتیک
 
"دراماتیک، سرد کننده، خشمگین." —سانفرانسیسکو کرونیکل
 
"عالی."—کرکوس نظرات

«خواندن بسیار توصیه می‌شود.»—مجله کتابخانه</ b>

The Bridge at Andau is James A. Michener at his most gripping. His classic nonfiction account of a doomed uprising is as searing and unforgettable as any of his bestselling novels. For five brief, glorious days in the autumn of 1956, the Hungarian revolution gave its people a glimpse at a different kind of future—until, at four o’clock in the morning on a Sunday in November, the citizens of Budapest awoke to the shattering sound of Russian tanks ravaging their streets. The revolution was over. But freedom beckoned in the form of a small footbridge at Andau, on the Austrian border. By an accident of history it became, for a few harrowing weeks, one of the most important crossings in the world, as the soul of a nation fled across its unsteady planks.
 
Praise for The Bridge at Andau
 
“Precise, vivid . . . immeasurably stirring.”—The Atlantic Monthly
 
“Dramatic, chilling, enraging.”—San Francisco Chronicle
 
“Superb.”—Kirkus Reviews
 
“Highly recommended reading.”—Library Journal