دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Christopher Wilkinson
سری: Christopher Wilkinson Translator
ISBN (شابک) : 9781719404051
ناشر: Christopher Wilkinson
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 117
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 78 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Bodhicitta Sutra: Ten Scriptures of the Great Perfection به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Bodhicitta Sutra: ده کتاب مقدس از کمال بزرگ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کمال بزرگ، همچنین به عنوان آتییوگا یا دزوگچن (rDzogs chen) شناخته می شود، یک سنت بودیسم باطنی است که از روشنگری آنی حمایت می کند. این سنت در قرن هشتم از عصر رایج به تبت وارد شد و تا به امروز حفظ شده است. ادبیات کمال بزرگ به سه گروه یا بخش تقسیم شده است: بخش ذهن (Sems sde)، بخش فضایی (kLong sde) و بخش دستورالعمل Upadesha (Man ngag sde). Bodhicitta Sutra یک اثر منبع بخش ذهن است و برای اولین بار در اینجا به طور کامل ترجمه شده است. بودیچیتا سوترا در ادبیات تبت به «دو چو» (mDo bcu) معروف است که به معنای ده سوترا است. اولین سوترا از ده سوترا، بودیچیتا سوترا است و نه سوترای بعدی، تفسیری بر آن است. سوترای یازدهم وجود دارد که بحث از سنت تفسیری فعال در این اثر است. بنابراین مجموعه کامل یازده سوترا را هم «بودهیچیتا سوترا» و هم «ده سوترا» مینامند. درباره نویسنده کریستوفر ویلکینسون در پانزده سالگی کار خود را در ادبیات بودایی آغاز کرد و از گورو خود دژونگ رینپوچه عهد گرفت. در همان سال او مطالعه رسمی زبان تبتی را در دانشگاه واشنگتن زیر نظر گشه نگاوانگ نورنانگ و تورل ویلی آغاز کرد. او در هجده سالگی به مدت سه سال راهب بودایی شد و در خانه دژونگ رینپوچه زندگی کرد و در حالی که تحصیلات خود را در دانشگاه واشنگتن ادامه داد. او در سال 1980 با مدرک لیسانس فارغ التحصیل شد. مدرک زبان و ادبیات آسیایی و لیسانس دیگر. مدرک در دین تطبیقی (مقامات کالج، Magna Cum Laude، Phi Beta Kappa). پس از یک تور دو ساله در مکانهای زیارتی بودایی در سراسر آسیا، او به مدت پنج سال در برنامههای اسکان مجدد پناهندگان در سیاتل، واشنگتن کار کرد. او سپس برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد در مطالعات بودایی به دانشگاه کلگری رفت و در آنجا پایان نامه ای مبتکرانه در مورد انتقال سنت کمال بزرگ یانگتی با عنوان «معنای روشن: مطالعات در مورد یک rDzog chen Tantra در قرن سیزدهم» نوشت. او به کار بر روی یک نسخه انتقادی از متن سانسکریت 20000 خطی کمال حکمت در برکلی، کالیفرنیا، و به دنبال آن مطالعه فشرده زبان برمه ای در هاوایی ادامه داد. در سال 1990، او خدمت سه ساله خود را به عنوان استاد مدعو در ادبیات انگلیسی در سولاوسی، اندونزی، آغاز کرد و به کاوش در بقایای امپراتوری باستانی سری ویجایا در آنجا پرداخت. او چندین سال به عنوان محقق برای بنیاد شلی و دونالد روبین کار کرد و در توسعه اولیه موزه هنر روبین نقش داشت. در سالهای پس از آن، او به عنوان محقق در Centre de Recherches sur les Civilizations de l'Asie Orientale، کالج دو فرانس، به عنوان محقق در دانشگاه کلگری به عنوان استاد کمکی به مدت پنج سال تدریس کرد. او بیست و شش جلد ترجمه از ادبیات تبت منتشر کرده است و در حال حاضر مشغول ترجمه بیشتر این آثار کلاسیک بزرگ است.
The Great Perfection, also known as the Atiyoga or Dzogchen (rDzogs chen), is a tradition of esoteric Buddhism that espouses instantaneous enlightenment. This tradition arrived in Tibet in the Eighth Century of the Common Era and has been maintained up until the present. The literature of the Great Perfection has been divided into three groups or sections: The Mind Section (Sems sde), the Space Section (kLong sde), and the Upadesha Instruction Section (Man ngag sde). The Bodhicitta Sutra is a source work of the Mind Section, and is here translated in full for the first time. The Bodhicitta Sutra is famed in Tibetan literature as the “Do Chu” (mDo bcu), which means The Ten Sutras. The first of the Ten Sutras is the Bodhicitta Sutra, and the next nine sutras are commentaries on it. There is an eleventh Sutra, which is a discussion of the commentarial tradition active in this work. The complete collection of eleven Sutras is therefore also called both “The Bodhicitta Sutra,” and “The Ten Sutras.” About the Author Christopher Wilkinson began his career in Buddhist literature at the age of fifteen, taking refuge vows from his guru Dezhung Rinpoche. In that same year he began formal study of Tibetan language at the University of Washington under Geshe Ngawang Nornang and Turrell Wylie. He became a Buddhist monk, for three years, at the age of eighteen, living in the home of Dezhung Rinpoche while he continued his studies at the University of Washington. He graduated in 1980 with a B.A. degree in Asian Languages and Literature and another B.A. degree in Comparative Religion (College Honors, Magna Cum Laude, Phi Beta Kappa). After a two-year tour of Buddhist pilgrimage sites throughout Asia he worked in refugee resettlement programs for five years in Seattle, Washington. He then proceeded to the University of Calgary for an M.A. in Buddhist Studies where he wrote a groundbreaking thesis on the Yangti transmission of the Great Perfection tradition, titled “Clear Meaning: Studies on a Thirteenth Century rDzog chen Tantra.” He proceeded to work on a critical edition of the Sanskrit text of the 20,000 line Perfection of Wisdom in Berkeley, California, followed by an intensive study of Burmese language in Hawaii. In 1990 he began three years’ service as a visiting professor in English Literature in Sulawesi, Indonesia, exploring the remnants of the ancient Sri Vijaya Empire there. He worked as a research fellow for the Shelly and Donald Rubin Foundation for several years, playing a part in the early development of the Rubin Museum of Art. In the years that followed, he became a Research Fellow at the Centre de Recherches sur les Civilisations de l'Asie Orientale, Collège de France, and taught at the University of Calgary as an Adjunct Professor for five years. He has published twenty-six volumes of translations of Tibetan literature, and is currently engaged in further translation of these great classics.