The Birth of Meaning in Hindu Thought

نویسنده این کتاب در نامه خود به B. K. Matilal مورخ 20 فوریه 1977 در مورد کار خود در مورد Advaita-Vedanta چنین می نویسد: \"... این نبود که Advaita را در پرتو مشکلات فعلی منطق ارائه کند. اکتشافات علمی و فلسفه مدرن زبان... اما درست برعکس. من معتقد نیستم که هیچ «منطق بدون متافیزیک» یا «فلسفه زبان بدون تفکر» ممکن است. درک و نحوه تبیین آن رویکرد خاص و بسیار بدیع به فلسفه (نه «از»!) که خود او به آن لقب مدال داده است. به نظر من چهار نکته در اینجا ضروری ترین است. اولاً، یک فلسفه نمی‌تواند «هیچ چیز غیر فکری» را به عنوان موضوع بررسی خود داشته باشد. زبان، از نظر زیلبرمن، یک پدیده آگاهی نیست، بلکه یک مکانیسم طبیعی است که خود به خود کار می کند (مثلاً برای برخی از فیلسوفان بودایی "ذهن"). البته ممکن است برای آگاهی و آگاهی استفاده شود. آگاهی ممکن است خود را، به اصطلاح، در زبان ببیند، اما فقط به صورت ثانویه، فقط در یکی از تغییرات، اشتقاق ها یا وجه های آن. به همین دلیل است که زبان شناسی زیلبرمن - و روانشناسی کانت - نمی تواند و نباید به عنوان زمینه اولیه برای هر تحقیق فلسفی باشد.

In his letter to B. K. Matilal, dated February 20, 1977, the author of this book wrote about his work on Advaita-Vedanta: " ... It was not to present Advaita in the light of current problems of the logic of scientific discovery and modern philosophy of language ... but just the contrary. I do not believe that any 'logic without metaphysics' or 'philosophy of language without thinking' is possible." This passage alone may serve as the clue to Zilberman's understanding and mode of explaining that specific and highly original approach to (not 'of'!) philosophy that he himself nicknamed modal. Four points would seem to me to be most essential here. First, a philosophy cannot have 'anything un-thinking' as its object of investigation. Language, to Zilberman, is not a phenomenon of con­ sciousness but a spontaneously working natural mechanism (like, for instance, 'mind' to some Buddhist philosophers). It may, of course, be­ come used for and by consciousness; consciousness may see itself, so to speak, in language, but only secondarily, only as in one of its modifica­ tions, derivations or modalities. That is why to Zilberman linguistic- as to Kant psychology - cannot and must not figure as the primary ground for any philosophical investigation.