The Biology of Numbers: The Correspondence of Vito Volterra on Mathematical Biology

پیش‌گفتار پیشرفت‌های مدرن در زیست‌شناسی ریاضی تقریباً بین سال‌های 1920 و 1940 اتفاق افتاد، دوره‌ای که اکنون به عنوان «عصر طلایی زیست‌شناسی نظری» نامیده می‌شود. ویتو ولترا، ریاضیدان برجسته ایتالیایی، نقشی تعیین کننده و به رسمیت شناخته شده در این تحولات ایفا کرد. علاقه ولترا به کاربرد ریاضیات در علوم غیر فیزیکی، و به ویژه در زیست شناسی و اقتصاد، به اوایل قرن برمی گردد و در سخنرانی افتتاحیه او در دانشگاه رم برای سال تحصیلی 1900/01 بیان شد (VOLTERRA). 1901). با این وجود، تنها در اواسط دهه بیست بود که ولترا به تحریک دامادش، اومبرتو دآنکونا، که او را با مشکل رقابت بین گونه‌های جانوری مواجه کرده بود، شخصا وارد این عرصه شد و از او پرسید که آیا یک ریاضی درمان ممکن بود از آن زمان به بعد، تا زمان مرگش در سال 1940، ولترا انتشارات عظیمی در این زمینه تولید کرد. پروژه خاص ولترا انتقال مدل و مفاهیم مکانیک کلاسیک به زیست‌شناسی، ساختن نوعی «مکانیک عقلانی» و «مکانیک تحلیلی» از انجمن‌های بیولوژیکی بود. بنابراین، موضوع جدید باید به یک مبنای تجربی یا حداقل تجربی قوی مجهز شود، همچنین در این مورد از نمونه آزمایش شده و آزمایش شده فیزیک ریاضی پیروی می کند. اگرچه ویژگی های بسیار کمی از این برنامه تقلیل گرایانه واقعاً باقی مانده است، اما سهم ولترا، همانطور که اکنون عموماً پذیرفته شده است، در تشویق مطالعات جدید در زمینه زیست شناسی ریاضی تعیین کننده بود.

Foreword The modern developments in mathematical biology took place roughly between 1920 and 1940, a period now referred to as the "Golden Age of Theoretical Biology". The eminent Italian mathematician Vito Volterra played a decisive and widely acknowledged role in these developments. Volterra's interest in the application of mathematics to the non physical sciences, and to biology and economics in particular, dates back to the turn of the century and was expressed in his inaugural address at the University of Rome for the academic year 1900/01 (VOLTERRA 1901). Nevertheless, it was only in the mid-twenties that Volterra entered the field in person, at the instigation of his son in law, Umberto D'Ancona, who had confronted him with the problem of competition among animal species, asking him whether a mathematical treatment was possible. From that time on, until his death in 1940, Volterra produced a huge output of publications on the subject. Volterra's specific project was to transfer the model and the concepts of classical mechanics to biology, constructing a sort of "rational mechanics" and an "analytic mechanics" of biological associations. The new subject was thus to be equipped with a solid experimental or at least empirical basis, also in this case following the tried and tested example of mathematical physics. Although very few specific features of this reductionist programme have actually survived, Volterra's contribution was decisive, as is now universally acknowledged, in en­ couraging fresh studies in the field of mathematical biology.