The Biology of Camel-Spiders: Arachnida, Solifugae

علاقه اولیه من به سولیفوگا (عنکبوت های شتر) ناشی از حادثه ای است که در تابستان سال 1986 رخ داد. من در حال مطالعه اکولوژی رفتاری زنبورهای عنکبوتی از جنس پپسیس و تعامل آنها با عنکبوت ترافوسید (رتیل) بزرگ آنها بودم. میزبان، در صحرای چیهواهوان در نزدیکی پارک ملی بیگ بند، تگزاس. یک شب در حال زیر نظر گرفتن یک لانه رتیل خاص بودم که متوجه شدم زن ساکن در ورودی لانه می خزد. به امید اینکه چند عکس از شکار شکار بگیرم، جیرجیرک را نزدیک در ورودی گذاشتم و منتظر ماندم تا عنکبوت بپرد. ناگهان، از جلوی چشمانم یک شکل زرد بزرگ و به سرعت در حال حرکت ظاهر شد که جیرجیرک را گرفت و به سرعت با آن فرار کرد تا اینکه در زیر بوته ای کهور در آن نزدیکی ناپدید شد. به قدری ناگهانی و سریع توالی وقایع رخ داد که من لحظه ای بهت زده شدم. با کمک یک لامپ به زودی فرد مزاحم را پیدا کردم، یک سولیفوژ، که از قبل مشغول کار خیس کردن حشره با چلیسه‌های بزرگ (فک‌هایش) بود. وقتی سعی کردم آن را با لبه فورسپسم تکان دهم، به سرعت به مکان دیگری در زیر بوته منتقل شد. وقتی این مانور را تکرار کردم، سالیفوژ جیرجیرک را رها کرد و به سمت پنس‌ها رفت، آنها را محکم در آرواره‌هایش گرفت و از رها کردن آنها خودداری کرد تا زمانی که به زور بیرون کشیده شوند.

My initial interest in the Solifugae (camel-spiders) stems from an incident that occurred in the summer of 1986. I was studying the behavioral ecology of spider wasps of the genus Pepsis and their interactions with their large theraphosid (tarantula) spider hosts, in the Chihuahuan Desert near Big Bend National Park, Texas. I was monitoring a particular tarantula burrow one night when I noticed the resident female crawl up into the burrow entrance. Hoping to take some photographs of prey capture, I placed a cricket near the entrance and waited for the spider to pounce. Suddenly, out of the comer of my eye appeared a large, rapidly moving yellowish form which siezed the cricket and quickly ran off with it until it disappeared beneath a nearby mesquite bush. So suddenly and quickly had the sequence of events occurred, that I found myself momentarily startled. With the aid of a headlamp I soon located the intruder, a solifuge, who was already busy at work macerating the insect with its large chelicerae (jaws). When I attempted to nudge it with the edge of my forceps, it quickly moved to another location beneath the bush. When I repeated this maneuver, the solifuge dropped the cricket and lunged at the forceps, gripping them tightly in its jaws, refusing to release them until they were forcefully pulled away.