The Belief in a Just World: A Fundamental Delusion

\"باور به دنیای عادلانه\" تلاشی است برای تجسم در یک عبارت، اگر نه راهی که مردم با آن کنار بیایند - معنی پیدا کردن تجربیاتشان را درک کنند. ما باور نداریم که چیزهایی فقط در دنیای ما اتفاق می افتد. الگویی برای رویدادها وجود دارد که نه تنها حس نظم یا قابل پیش بینی را منتقل می کند، بلکه تجربه قانع کننده تناسب را نیز بیان می کند که در قضاوت معمولاً ضمنی بیان می شود، "بله، این طوری است که باید باشد." احتمالاً وجود دارد. دلایل بسیاری که چرا افراد به دلایل خوب و قابل درک، دیدی از محیط خود را که در آن رویدادها رخ می دهند، کشف می کنند یا توسعه می دهند. یک توضیح به سادگی این است که این دیدگاه از واقعیت بازتاب مستقیمی از نحوه ساخت ذهن انسان و محیط است. پایداری ها، الگوهایی که واقعاً در محیط وجود دارند - در آنجا درک می شوند، به صورت نمادین نشان داده می شوند و در ذهن حفظ می شوند. این رویکرد قطعاً دارای اعتبار است، و احتمالاً کافی است، اگر به خاطر آن احساس «مناسب بودن»، مؤلفه عاطفی فراگیر در تجربه انسانی نبود. مردم عواطف و احساساتی دارند و اینها به ویژه در انتظاراتشان از دنیایشان آشکار می شود: امیدها، ترس ها، ناامیدی ها، سرخوردگی، شگفتی، اعتماد، اعتماد، ناامیدی، انتظار - و مطمئناً احساس درست، غلط، خوب، بد، باید، en عنوان، منصفانه، شایسته، منصفانه.

The "belief in a just world" is an attempt to capmre in a phrase one of the ways, if not the way, that people come to terms with-make sense out of-find meaning in, their experiences. We do not believe that things just happen in our world; there is a pattern to events which conveys not only a sense of orderli­ ness or predictability, but also the compelling experience of appropriateness ex­ pressed in the typically implicit judgment, "Yes, that is the way it should be." There are probably many reasons why people discover or develop a view of their environment in which events occur for good, understandable reasons. One explanation is simply that this view of reality is a direct reflection of the way both the human mind and the environment are constructed. Constancies, patterns which actually do exist in the environment-out there-are perceived, represented symbolically, and retained in the mind. This approach cenainly has some validity, and would probably suffice, if it were not for that sense of "appropriateness," the pervasive affective com­ ponent in human experience. People have emotions and feelings, and these are especially apparent in their expectations about their world: their hopes, fears, disappointments, disillusionment, surprise, confidence, trust, despondency, anticipation-and certainly their sense of right, wrong, good, bad, ought, en­ titled, fair, deserving, just.