The Beardsley Industry: The Critical Reception in England and France 1893 – 1914 (Routledge Revivals)

این اولین کتابی است که در سال 1998 منتشر شد، این اولین کتابی است که استقبال انتقادی از آثار بیردزلی را بررسی می‌کند.

در بیشتر عمر کوتاه کاری او بحث‌های شدیدی در جریان بود. در بریتانیا به دلیل شایستگی نقاشی های سیاه و سفید اوبری بردزلی. آنها به خاطر مهارت فنی‌شان مورد تشویق قرار می‌گرفتند، آنها اغلب به خاطر «بدی لزج»، فین دی سیکل و سبک‌های خارجی‌شان مورد تأسف قرار می‌گرفتند. بوهای آلوده از سراسر کانال وجود دارد که میکروب های گالی را در ریه های ما قرار می دهد. Beardsley های ما علائمی مشابه با Verlaine، Degas، Le Grand، Forain دارند و ممکن است کاملاً به دلیل عفونت حمله مارگارت آرمور در مجله هنر، بیمار باشند. >

جین هاویل دزمرایس با توضیحی از پاسخ انگلیسی شروع می‌کند و به بررسی تأثیر متقابل شگفت‌انگیز بین بهره‌برداری بردزلی از رسانه‌های جدید برای شکل دادن به شخصیت عمومی و تبلیغ آثارش و استفاده منتقدان از رسانه‌های جدید می‌پردازد. زندگی و هنر برای بیان ترس ها و اضطراب های انگلیسی fin de siècle. نیمه دوم کتاب به فرانسه نقل مکان می کند و به مجموعه ای از مشغله های متفاوت می پردازد. فرانسوی‌ها بیردزلی را وارث طبیعی پوشش پیشا رافائلیتیسم می‌دانستند. آثار او تا حد زیادی به دلیل علاقه نمادگرایان و به ویژه رابرت د مونتسکیو که تصویرسازی بیردزلی از قلمروهای خیالی میل را جشن می‌گرفت، جاری ماند. مطالعه جذاب دو سنت انتقادی بسیار متفاوت، موضوعات کلیدی تاریخ هنر و مطالعات ادبی، به ویژه رابطه بین واکنش انتقادی و ادراک اجتماعی را روشن می کند.

با 21 سیاه و سفید و تصاویر سفید، این کتاب همچنین دارای ضمائم ارزشمندی است که شامل کتابشناسی نقد و اظهار نظر در مورد کار اوبری بیردزلی بین سال‌های 1893 و 1914 می‌شود.

First published in 1998, this is the first book to examine the critical reception accorded to Beardsley’s work.

For most of his short working life fierce debate raged in Britain over the merit of Aubrey Beardsley’s black and white drawings. Applauded for their technical skill, they were as often deplored for their ‘slimy nastiness’, their fin-de-siècle decadence and their foreign styles. There are ‘tainted whiffs from across the channel which lodge the Gallic germs in our lungs. Our Beardsleys have identical symptoms with Verlaine, Degas, Le Grand, Forain, and might quite well be sick from infection’ stormed Margaret Armour in the Magazine of Art.

Jane Haville Desmarais opens with an account of the English response, exploring the fascinating interplay between Beardsley’s exploitation of the new media to shape his public persona and promote his work and the critics’ use of his life and art to articulate the fears and anxieties of the English fin de siècle. The second half of the book moves to France and deals with a different set of preoccupation. The French perceived Beardsley as the natural inheritor of the mantle of Pre-Raphaelitism. His work remained current largely through the interest of the Symbolists and, in particular, Robert de Montesquiou who celebrated Beardsley’s picturing of the fantasy realms of desire. The intriguing study of two very different critical traditions casts light on key issues of art history and literary studies, in particular the relationship between critical response and social perception.

With 21 black and white illustrations, the book also has invaluable appendices which include a bibliography of criticism and comment on the work of Aubrey Beardsley between 1893 and 1914.