The Battle of Petersburg, June 15-18, 1864

نبرد پترزبورگ نقطه اوج لشکرکشی ویرجینیا اوورلند بود که ارتش پوتوماک به رهبری اولیس اس. گرانت و جورج گوردون مید را در مقابل ارتش ویرجینیای شمالی رابرت ای لی قرار داد. علیرغم مانور دادن به لی، پس از سه روز نبرد که تعداد نیروهای کنفدراسیون در پترزبورگ بسیار بیشتر بود، نیروهای اتحادیه نتوانستند شهر را تصرف کنند و حمله آخر و بیهوده آنها در روز چهارم تنها به تلفات خیره کننده اضافه کرد. با نگه داشتن پترزبورگ در برابر مشکلات بزرگ، کنفدراسیون احتمالاً آخرین پیروزی استراتژیک بزرگ خود را در جنگ داخلی به دست آورد.

در نبرد پترزبورگ، 15 تا 18 ژوئن 1864، شان مایکل چیک نگاهی عمیق به نبرد مهمی می‌اندازد که اغلب توسط مورخان نادیده گرفته می‌شود و دیدگاه جدیدی ارائه می‌کند که چرا رهبری ارتش پوتوماک، از گرانت گرفته تا فرماندهان سپاهش، نتوانستند در نبردی پیروز شوند که در آن از مزایای عظیمی برخوردار بودند. او همچنین در مورد زمینه گسترده‌تر نبرد، از جمله سیاست، حافظه، و حفظ میدان نبرد بحث می‌کند. نکات برجسته شامل نقش سربازان آمریکایی آفریقایی تبار در روز اول و بازگویی مفصل حمله مشهور اولین توپخانه سنگین مین است که بیش از هر هنگ جنگ داخلی دیگری را در یک نبرد از دست داد. علاوه بر این، کتاب تفسیر تازه و ظریفی از فرماندهی های گرانت، مید، لی، پی جی تی بیورگارد و ویلیام فارار اسمیت در طول این نبرد حساس دارد.

The Battle of Petersburg was the culmination of the Virginia Overland campaign, which pitted the Army of the Potomac, led by Ulysses S. Grant and George Gordon Meade, against Robert E. Lee’s Army of Northern Virginia. In spite of having outmaneuvered Lee, after three days of battle in which the Confederates at Petersburg were severely outnumbered, Union forces failed to take the city, and their final, futile attack on the fourth day only added to already staggering casualties. By holding Petersburg against great odds, the Confederacy arguably won its last great strategic victory of the Civil War.

In The Battle of Petersburg, June 15–18, 1864, Sean Michael Chick takes an in-depth look at an important battle often overlooked by historians and offers a new perspective on why the Army of the Potomac’s leadership, from Grant down to his corps commanders, could not win a battle in which they held colossal advantages. He also discusses the battle’s wider context, including politics, memory, and battlefield preservation. Highlights include the role played by African American soldiers on the first day and a detailed retelling of the famed attack of the First Maine Heavy Artillery, which lost more men than any other Civil War regiment in a single battle. In addition, the book has a fresh and nuanced interpretation of the generalships of Grant, Meade, Lee, P. G. T. Beauregard, and William Farrar Smith during this critical battle.