دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب The Ballets of Daniel-François-Esprit Auber
دانلود کتاب باله های دانیل-فرانسوا-اسپریت اوبر
مشخصات کتاب
The Ballets of Daniel-François-Esprit Auber
ویرایش: 1st
نویسندگان: Robert Ignatius Letellier
سری:
ISBN (شابک) : 1443829870, 9781443829878
ناشر: Cambridge Scholars Publishing
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 308
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 25 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 40,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب باله های دانیل-فرانسوا-اسپریت اوبر: است
در صورت تبدیل فایل کتاب The Ballets of Daniel-François-Esprit Auber به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب باله های دانیل-فرانسوا-اسپریت اوبر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب باله های دانیل-فرانسوا-اسپریت اوبر
دانیل فرانسوا اسپریت اوبر (Caen 29 ژانویه 1782 - پاریس 12/13 مه 1871) در درجه اول به عنوان یکی از استادان بزرگ اپرا کمیک یاد می شود، اما همچنین نقش بسیار مهمی در توسعه باله رمانتیک داشت. از میان رقص‌های طولانی و متن‌های مختلف در اپرای بزرگش La Muette de Portici، Le Dieu et la Bayadére، Gustave III، ou Le Bal masque، Le Lac des Fées، L Enfant prodigue، Zerline، و opéra. نسخه باله Le Cheval de Bronze. اوبر همچنین موسیقی اپراهای مختلف خود را اقتباس کرد تا موسیقی باله تمام قد مارکو اسپادا را خلق کند. کاملاً با اپرای خودش در این زمینه متفاوت است. علاوه بر این، چندین طراح رقص از موسیقی اوبر برای باله های خود استفاده کرده اند، از جمله فردریک اشتون (Les Rendezvous، 1937)، ویکتور گسوفسکی (Grand Pas Classique، 1949) و لو کریستنسن (Divertissement d Auber، 1959). La Muette de Portici (1828)، طراحی شده توسط ژان پیر اومر، در برابر قیام ناپل در سال 1647، و 500 بار تنها در پاریس بین سالهای 1828 و 1880 اجرا شد. این اپرا یکی از معدود موضوعات جدی است که آهنگساز به آن پرداخته است و منتقدان دریافتند که محتوای نمایشی متقاعدکننده ای دارد. یک جنبه غیر معمول کار این است که شخصیت اصلی، یک دختر لال، توسط یک میم یا یک بالرین اجرا می شود. نقش باله در La Muette در تنظیم صحنه محلی، با استفاده از اپیزودهای رقص، خواه درباری، و بنابراین اسپانیایی مانند گواروچا و بولرو در پرده 1، یا محبوب، و بنابراین ناپلی مانند در عمل 3 تارانتلا، مهم است. رقص همچنین ذاتی موقعیت دراماتیک در سکانس‌های میمکی گسترده برای قهرمان لال است که هر کدام دارای موسیقی و شخصیت خاص خود هستند. این موسیقی به جلوه‌های منظره‌ای زنده و با ابهت پاسخ می‌دهد و منعکس‌کننده آن است (بر اساس تحقیقات تاریخی و تصویری طراحان صحنه و نقاشان بزرگ سیکا ری و داگر). Le Dieu et la Bayadère (1830)، که در هند اتفاق می افتد، توسط فیلیپو تاگلیونی طراحی شده است. یوگن اسکریب، نه تنها یکی از تأثیرگذارترین لیبرت‌نویسان اپرا، بلکه یکی از چهره‌های برجسته در تاریخ باله، سناریوی بخش رقص را نوشت که نسبتاً طولانی و دارای شایستگی هنری بود. در صحنه‌های باله اپرا، طراح رقص، یکی از مهم‌ترین شارحان رقص در دوره رمانتیک، از قبل ایده‌ها و سبکی را آزمایش می‌کرد که می‌توانست آفرینش‌های دوران اوج خود و کل باله رمانتیک را مشخص کند. : یک موضوع افسانه ای عجیب و غریب (اغلب شبه قرون وسطایی یا شبانی)، و روابط عاشقانه عجیب با موجودات ماوراء طبیعی، در ذائقه تئاتری، موسیقیایی و ادبی آن دوره. مهمتر از همه، باله رمانتیک بر ایده‌آل‌سازی بالرین، شناور در نوک انگشتان پای او، که چهره‌ای از غزلیات اثیری است، تمرکز داشت. تمام باله های فیلیپو تاگلیونی برای نمایش شخصیت هنری درخشان دخترش ماری طراحی شده اند. نقش به شدت میم محور بایاد زولو یکی از خلقت ترین پیروزی های ماری تاگلیونی بود.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Daniel-François-Esprit Auber (Caen 29 January 1782- Paris 12/13 May 1871) is primarily remembered as one of the great masters of opéra-comique, but also played a very important role in the development of Romantic ballet through the long danced interludes and divertissements in his grand operas La Muette de Portici, Le Dieu et la Bayadère, Gustave III, ou Le Bal masque, Le Lac des fées, L Enfant prodigue, Zerline, and the opéra-ballet version of Le Cheval de bronze. Auber also adapted music of various of his operas to create the score of the full-length ballet Marco Spada; it is quite different from his own opera on the subject. Additionally, several choreographers have used Auber s music for their ballets, among them Frederick Ashton (Les Rendezvous, 1937), Victor Gsovsky (Grand Pas Classique, 1949) and Lew Christensen (Divertissement d Auber, 1959). La Muette de Portici (1828), choreographed by Jean-Pierre Aumer, is set against the Neapolitan uprising of 1647, and was performed 500 times in Paris alone between 1828 and 1880. The opera provides one of the few serious subjects the composer tackled, and one which critics found to have a persuasive dramatic content. An unusual aspect of the work is that the main character, a mute girl, is performed by a mime or a ballerina. The role of ballet in La Muette is important in setting the local scene, using dance episodes, whether courtly, and therefore Spanish as in the guarucha and bolero in act 1, or popular, and therefore Neapolitan as in the act 3 tarantella. Dance is also innate to the dramatic situation in the extended mime sequences for the mute heroine each with its own specially crafted music and character. The music responds to, and reflects, the vivid and imposing scenic effects (based on historical and pictorial research by the great stage designers and painters Cicéri and Daguerre). Le Dieu et la Bayadère (1830), set in India, was choreographed by Filippo Taglioni. Eugène Scribe, not only one of the most influential of opera librettists, but also a leading figure in the history of ballet, wrote the scenario for the danced part, which was fairly long and of artistic merit. In the ballet scenes of the opera, the choreographer, one of the most important exponents of dance in the Romantic period, was already experimenting with the ideas and style that were to characterize the creations of his prime, and of the Romantic ballet as a whole: an exotic fairy tale subject (often pseudo-Medieval or pastoral), and strange love affairs with supernatural beings, in the theatrical, musical and literary taste of the period. Above all, the Romantic ballet focused on the idealization of the ballerina, floating on the tips of her toes, a figure of ethereal lyricism. All the ballets by Filippo Taglioni were designed to display his daughter Marie s luminous artistic personality. The heavily mime-oriented role of the bayadère Zoloé was one of Marie Taglioni s createst triumphs.
