The Bacterial Cell Surface

این یک جمله رایج است که به دلیل سادگی، سلول باکتری یک مدل ایده آل برای مطالعه طیف گسترده ای از سیستم ها و پدیده های بیولوژیکی می سازد. در حالی که هیچ کس نمی تواند مخالف باشد که بیشتر درک ما از عملکرد بیولوژیکی ناشی از مطالعه باکتری فروتن است، مفهوم شکل ساده زندگی توسط هر دانشمندی که درگیر تعیین رابطه بین ساختار و عملکرد باشد به شدت مورد مناقشه قرار خواهد گرفت. درون سلول باکتری باکتری ها به ویژه در معرض مطالعه فشرده هستند. فیزیولوژی آنها را می توان با تکنیک های قوی بیوشیمیایی، ژنتیکی و ایمونولوژیکی بررسی کرد. هر بخش از اطلاعات به دست آمده ناگزیر به اندازه پاسخ سوالاتی را ایجاد می کند و می تواند منجر به ارائه تصویری بسیار گیج کننده به خواننده غیرعادی شود. این در هیچ کجا به اندازه مطالعه لایه های سطحی سلول باکتری مشهود نیست. بررسی میکروگراف های الکترونی اولیه نشان داد که سیتوپلاسم باکتری توسط نوعی لایه نیمه سفت احاطه شده است که دارای قدرت ذاتی کافی برای محافظت از ارگانیسم در برابر لیز اسمزی است. این باور که لایه‌های سطحی نسبتاً غیرفعال هستند منجر به غفلت آنها شد، در حالی که محققان بر روی اجزای سیتوپلاسمی هیجان‌انگیزتر تمرکز کردند. در طول بیست سال گذشته دیدگاه ما از پوشش باکتریایی مورد بازنگری گسترده قرار گرفته است و ساختاری با پیچیدگی بسیار زیاد را آشکار کرده است.

It is a common statement that because of its simplicity the bacterial cell makes an ideal model for the study of a wide variety of biological systems and phenomena. While no-one would dispute that much of our under­ standing of biological function derives from the study of the humble bacterium, the concept of a simple life-form would be hotly disputed by any scientist engaged in the determination of the relationship between structure and function within the bacterial cell. Bacteria are particularly amenable to intensive study; their physiology can be probed with powerful biochemical, genetical and immunological techniques. Each piece of information obtained inevitably raises as many questions as answers, and can lead to a highly confused picture being presented to the lay reader. Nowhere is this more evident than in the study of the surface layers of the bacterial cell. Examination of the early electron micrographs suggested that the bacterial cytoplasm was surrounded by some sort of semi-rigid layer, possessing sufficient intrinsic strength to protect the organism from osmotic lysis. The belief that the surface layers were rather passive led to their neglect, while researchers concentrated on the superficially more exciting cytoplasmic components. Over the last twenty years our view of the bacterial envelope has undergone extensive revision, revealing a structure of enormous complexity.