The Assimilation of German Expellees into the West German Polity and Society Since 1945: A Case Study of Eutin, Schleswig-Holstein

اخراج اتباع آلمانی از مناطق رایش سابق در شرق رودخانه‌های اودر-نیسه و اخراج جوامع اقلیت آلمانی از کشورهای مختلف اروپای شرقی پس از فروپاشی رژیم نازی در سال 1945، یکی از کم ارزش‌ترین پیامدهای جنگ جهانی دوم است. . این گروه با حدود ده میلیون نفر، تقریباً یک پنجم کل جمعیت ایالت جدید آلمان غربی را تشکیل می داد که در سال 1949 ظهور کرد و تهدیدی جدی برای ثبات اولیه آن بود. ایالتی (سرزمینی) که بیشترین تعداد این اخراج‌شدگان عمدتاً فقیر را به نسبت جمعیت بومی‌اش دریافت کرد شلزویگ هلشتاین بود: در سال‌های بین 1945 و 1948 جمعیت آن دو برابر شد. این منطقه عمدتاً کشاورزی تحت فشارهای شدیدی برای پذیرش این تازه واردان قرار گرفت، و مدیریت آن با مشکل اخراج‌شدگان معیاری برای ارزیابی فرآیند جذب در سراسر جمهوری فدرال فراهم کرد. در حالی که ردیابی جذب اخراج شدگان در سیاست و جامعه آلمان غربی به طور گسترده در سطح ملی مستند شده است، تحقیقات بسیار کمتری در مورد این فرآیند در سطوح ایالتی و محلی انجام شده است. به نظر می رسد دلیل اصلی این امر در این باور نهفته است که فرآیند به طور کامل در این سطوح پایین با موفقیت کامل شده است و ممکن است به عنوان یک رفتار کلاسیک در دهه و نیم اول فرآیند همسان سازی در سطح ملی، یوگن لمبرگ در نظر گرفته شود. و فریدریش ادینگ، ویرایش.

The expulsions of German nationals from former Reich territories east of the Oder-Neisse Rivers and of German minority communities from various Eastern European nations following the collapse of the Nazi regime in 1945 constitute one of the least appreciated consequences of the Second World War. Numbering some ten million people, this group formed nearly a fifth of the total population of the new West German state which emerged in 1949 and presented a grave threat to its early stability. The state (Land) which received the greatest number of these largely destitute expellees in proportion to its indigenous population was Schleswig­ Holstein: in the years between 1945 and 1948 its population doubled. This predominately agrarian area underwent severe strains in accommodating these newcomers, and its handling of the expellee problem provided a bench mark for the evaluation of the assimilation process throughout the Federal Republic. While the tracing of the assimilation of the expellees into the West German polity and society has been voluminously documented l at the national level, much less research into the process has been conducted at the state and local levels. The principal reason for this seems to lie in the belief that the process has been success­ fully completed at these lower levels and may be considered a 1 The classic treatment of the first decade and a half of the assimilation process from the national level is Eugen Lemberg and Friedrich Edding, eds.