دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبی ویرایش: نویسندگان: Sean Latham سری: ISBN (شابک) : 0195379993, 9780195379990 ناشر: سال نشر: 2009 تعداد صفحات: 219 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Art of Scandal: Modernism, Libel Law, and the Roman à Clef (Modernist Literature & Culture) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هنر رسوایی: مدرنیسم، قانون افترا، و روم à Clef (ادبیات و فرهنگ مدرنیستی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
The Art of Scandal ادعای نسبتاً ساده ای را با پیامدهای گسترده برای مطالعات مدرنیستی مطرح می کند. نویسندگان و خوانندگان در اوایل قرن بیستم، کدها و عادات منفور رومی را به عنوان بخش مهمی از حمله بزرگتر به رئالیسم ویکتوریایی که اکنون مدرنیسم می نامیم، احیا کردند. در این روند، این ژانر احیاگر زندگی خود را به خود گرفت و رابطه پیچیده بین ادبیات، سلبریتی و قانون را دوباره پیکربندی کرد. لاتام از این ژانر برای پیکربندی مجدد توسعه مدرنیسم به عنوان یک رویه فرهنگی پراکنده در متون و شبکه های دریافت و گردش که در آنها تعبیه شده است استفاده می کند. چنین حرکتی به معنای کنار آمدن با روش هایی است که تولیدکنندگان و همچنین مصرف کنندگان از عناصر کلید رومی برای به چالش کشیدن استقلال ظاهری داستان از دنیای اجتماعی و سیاسی استفاده می کردند. این روند گسترده نه تنها یک بحران زایشی زیبایی شناختی را برانگیخت، بلکه یک معضل حقوقی به تدریج در حال آشکار شدن را برانگیخت که بالاترین دادگاه های بریتانیا را به نگرانی واداشت که خود داستان ممکن است غیرقانونی باشد. نویسندگانی مانند جیمز جویس، ژان ریس، اسکار وایلد و دی اچ لارنس عمداً از عناصر کلید رومی استفاده کردند، اما متوجه شدند که دارای عاملی عجیب و حتی خطرناک است که از طریق سیستم پیچیده تبلیغات و محدودیت طنین انداز شده است. . در نظر گرفتن کامل این اثرات مستلزم آمیزهای از مطالعه دقیق و کاوشهای آرشیوی است که در اینجا در فصلهایی در مورد مطالعه موردی ناشناس، محاکمه اسکار وایلد، قانون افترا، سالنهای افراد مشهور و بوهمای پاریس ادامه مییابد. بنابراین، «هنر رسوایی» هم کلف رومی را نجات میدهد و هم مسیر سفر عجیب آن را در اوایل قرن بیستم دنبال میکند. در این فرآیند، مفهوم گستردهای از مدرنیسم را توضیح میدهد که فرهنگ همبستگی را با رسانههای جمعی، روانشناسی با افراد مشهور و ادبیات را با قانون در هم میآمیزد.
The Art of Scandal advances a relatively simple claim with far-reaching consequences for modernist studies; writers and readers throughout the early twentieth century revived the long-despised codes and habits of the roman à clef as a key part of that larger assault on Victorian realism we now call modernism. In the process, this resurgent genre took on a life of its own, reconfiguring the intricate relationship between literature, celebrity, and the law. Latham uses the genre to reconfigure modernism's development as a cultural practice diffused across texts and networks of reception and circulation in which they are embedded. Such a move means coming to terms with the ways in which producers as well as consumers used elements of the roman à clef to challenge fiction's apparent autonomy from the social and political world. This widespread process provoked not only a generative aesthetic crisis, but a gradually unfolding legal quandary that led Britain's highest courts to worry that fiction itself might be illegal. Writers like James Joyce, Jean Rhys, Oscar Wilde, and D.H. Lawrence deliberately employed elements of the roman à clef, only to find that it possessed an uncanny and even dangerous agency of its own-one that resonated through a complex system of publicity and constraint. Bringing these effects fully into view requires a mixture of close reading and archival excavation that proceeds here in chapters on the anonymous case study, Oscar Wilde's trial, libel law, celebrity salons, and Parisian bohemia. The Art of Scandal thus both salvages the roman à clef and traces its weird itinerary through the early twentieth century. In the process, it elaborates an expansive concept of modernism that interweaves coterie culture with the mass media, psychology with celebrity, and literature with the law.