The Art of Meditation and the French Renaissance Love Lyric: The Poetics of Introspection in Maurice Scève's "Délie, objet de plus haulte vertu" (1544)

هنر مدیتیشن و غزل عاشقانه رنسانس فرانسوی به بررسی شاعرانه مدیتیشن در غزل عاشقانه فرانسوی در اوج رنسانس لیون می پردازد که توسط یکی از برجسته ترین نویسندگان کشور به تصویر کشیده شده است. Délie موریس اسکو اولین سکانس شعر فرانسوی است که به شیوه ریم پترارک به یک زن مجرد تقدیم شده است. همچنین این اولین اثر رنسانس است که از نمادها در اثری پایدار در مورد عشق استفاده می‌کند.

بیشتر اشعار عاشقانه در هسته خود شامل یک رابطه سه‌گانه میان عاشق، معشوق و معنای عشق است. چه شاعر عاشق مرد باشد و چه زن، گفتمان شاعرانه عموماً شکل یک مونولوگ درونی به خود می گیرد که غالباً با خطاب مستقیم و غیرمستقیم به معشوق آمیخته می شود. اگرچه کیفیت غالب این غزل درون نگری شخصی است، مایکل جوردانو Délie را با سنت های مراقبه مسیحی سازگار می یابد. او استدلال می کند که غزل عاشقانه به عنوان وسیله ای برای رقابت های ارزشی و تغییر پارادایم عمل می کند، نه تنها به این دلیل که مشروط به منابع مقدس و ناپسند بوده است، بلکه به این دلیل که در زمان تحولات مذهبی و انقلاب علمی رخ داده است.

The Art of Meditation and the French Renaissance Love Lyric examines the poetics of meditation in the French love lyric at the height of the Lyonnais Renaissance as illustrated by one of the country's most prominent writers. Maurice Scève's Délie is the first French sequence of poems devoted to a single woman in the manner of Petrarch's Rime. It is also the first Renaissance work to use emblems in a sustained work on love.

At their core, most amatory lyrics involve a triple relation among lover, beloved, and the meaning of love. Whether the poet-lover is a man or woman, poetic discourse generally takes the form of an interior monologue frequently intermingled with direct and indirect address to the beloved. Though the dominant quality of this lyric is personal introspection, Michael Giordano finds Délie to be consistent with traditions of Christian meditation. He argues that the amatory lyric served as a vehicle for contests of value and paradigm change not only because it was conditioned both by sacred and profane sources, but also because it occurred at a time of religious upheaval and scientific revolution.