The Art of Gandhara in The Metropolitan Museum of Art

دسته بندی: هنر
ویرایش:  
نویسندگان: Behrendt К.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 130 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 21 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

نیویورک: موزه هنر متروپولیتن، 2007. — viii، 115 p. — ISBN 9781588392244. گاندهرای باستان، واقع در دامنه های ناهموار هیمالیا در شمال غربی پاکستان و شرق افغانستان امروزی، برای قرن ها مرکز پر رونق تجارت در امتداد بود. جاده ابریشم که چین، آسیای جنوبی و مدیترانه را به هم متصل می کند. موقعیت استراتژیک و ثروت گندهارا مهاجمان بسیاری از جمله یونانی ها، اشکانیان و کوشانی ها را به خود جذب کرد که سنت های مذهبی و کنوانسیون های هنری متنوعی را با خود آوردند. بنابراین بسیاری از هنر گانداران تلفیقی قانع کننده از سبک های خارجی است که در نهایت شکل بصری به آرمان های مذهبی بودایی منطقه داد. بودیسم، که از شمال هند پدیدار شده بود، مورد استقبال مردم گانداران قرار گرفت، که ثروت آنها به آنها ابزاری داد تا مبالغ هنگفتی را برای ساختن صومعه ها و مناطق مقدس بودایی سرمایه گذاری کنند. مجسمه‌ها و معماری‌هایی که در خدمت بودیسم ساخته شده‌اند در گندهارای بزرگ بیش از هر بخش دیگر آسیای جنوبی باستان یافت شده است. اقلام یافت شده در مراکز شهری، از جمله ظروف سنگی حکاکی شده پیچیده، جواهرات، و کالاهای تجاری حکاکی شده در استخوان یا عاج، متعلق به قرن دوم قبل از میلاد. تا قرن اول پس از میلاد اولین هنر مرتبط با بودیسم به اوایل قرن اول پس از میلاد برمی‌گردد، زمانی که نقش برجسته‌های کنده‌کاری شده که معماری مذهبی را تزئین می‌کردند شروع به ظهور کردند. این نقش برجسته‌ها معمولاً قسمت‌های مهمی از زندگی‌نامه بودا، مانند تولد، اولین خطبه و مرگ او را نشان می‌دهند. به دنبال کاهش تدریجی سنت مجسمه‌سازی روایی، تصاویر مذهبی بوداها و بودیساتواها ظاهر شدند: نمایش‌هایی نمادین که قرار بود با مفاهیم اصلی دین مرتبط باشند. مجسمه‌های مذهبی در گانهارا از اواخر قرن چهارم تا اوایل قرن پنجم پس از میلاد، همزمان با پیچیده‌تر شدن نماد نگاری آنها، به طرز چشمگیری رشد کردند. در اواخر قرن پنجم پس از میلاد، حمایت از بناهای بودایی در گندهارا شروع به کاهش کرده بود، اما در افغانستان این سنت هنری تا حدود قرن هشتم پس از میلاد شکوفا شد. در اواخر این مرحله در افغانستان بود که نمایش های مذهبی بوداها و بودیساتواها واقعاً به یاد ماندنی شد. نسبت ها، مانند بوداهای معروف در بامیان. موزه هنر متروپولیتن خوش شانس است که نمونه های وسیع و هنری غنی از هنر گاندهران را تقریباً از همه در مجموعه های خود دارد. مراحلی از تاریخ منطقه، از جمله مجسمه منحصر به فرد برنزی بودا شاکیامونی از حدود قرن اول تا دوم پس از میلاد. در بررسی این آثار مهم، این جلد بر آخرین پژوهش‌ها تکیه دارد تا درک ما از تاریخ پیچیده فرهنگی گانهارا و همچنین در حال تکامل آن را اصلاح کند. سنت های هنری

New York: Metropolitan Museum of Art, 2007. — viii, 115 p. — ISBN 9781588392244. Ancient Gandhara, located in the rugged foothills of the Himalayas in what is today northwest Pakistan and eastern Afghanistan, was for centuries a thriving center of trade along the Silk Road linking China, South Asia, and the Mediterranean. Gandhara's strategic position and wealth attracted many invaders, including the Greeks, Parthians, and Kushans, who brought with them diverse religious traditions and artistic conventions. Much of Gandharan art is thus a compelling fusion of foreign styles that ultimately gave visual form to the region's Buddhist religious ideals. Buddhism, which had emerged from north India, was embraced by the Gandharan people, whose wealth gave them the means to invest large sums of money in the construction of Buddhist monasteries and sacred areas. More sculpture and architecture made in the service of Buddhism has been found in Greater Gandhara than in any other part of ancient South Asia. Among the earliest remains from Gandhara are luxury items found in urban centers, including intricately carved stone dishes, jewelry, and trade goods carved in bone or ivory, dating from the second century B.C. to the first century A.D. The first art associated with Buddhism dates to the early first century A.D., when carved reliefs embellishing religious architecture began to appear. These reliefs typically illustrate important episodes from the biography of the Buddha, such as his birth, first sermon, and death. Following a gradual decline in the narrative sculptural tradition, devotional images of Buddhas and bodhisattvas began to appear: iconic representations that were meant to be associated with major concepts in the religion. In Gandhara devotional sculptures grew dramatically in size from about the late fourth to early fifth century A.D., at the same time as their iconography became ever more complex. By the late fifth century A.D., the patronage of Buddhist monuments in Gandhara had begun to decline, but in Afghanistan this artistic tradition flourished until about the eighth century A.D. It was during this late phase in Afghanistan when devotional representations of Buddhas and bodhisattvas reached truly monumental proportions, such as the famous Buddhas at Bamiyan. The Metropolitan Museum of Art is fortunate to have in its collections a broad and artistically rich sampling of Gandharan art from almost all phases of the region's history, including a unique bronze statuette of the Buddha Shakyamuni from about the first to second century A.D. In surveying these important works, this volume relies on the latest scholarship to refine our understanding of Gandhara's complex cultural history as well as its evolving artistic traditions.