The Art of Civilization: A Bourgeois History

دیدیه مالوور استدلال می‌کند که آثار هنری در جوامع غربی از یونان باستان تا جهان‌های به هم پیوسته عصر دیجیتال در خدمت عقلانی کردن و عادی‌سازی تعامل با تمدن بورژوایی و شهر بوده‌اند. مالوور توضیح می‌دهد که تاریخ هنر خود تمدن تاریخ است و زیبایی‌شناسی خاص و نگرش‌های انتقادی لحظه‌ها و جنبش‌های مربوطه را در تغییر تمدن‌ها در یک حالت گفتگوی پدید می‌آورد. مالوور با ساختن یک گزارش فرهنگی بصری از شکل‌های در حال تغییر فرهنگ، قدرت و ذهنیت، نشان می‌دهد که چگونه هنر به جای اینکه صرفاً به عنوان یک الگوی بازتابی عمل کند، الگو و زبانی به مدل اقتدار اجتماعی داد. مالوور از طریق یک مطالعه فرهنگی گسترده در مورد رابطه بین انسانیت، هنر و فرهنگ تمدن، مجموعه جدیدی از پارادایم‌ها را معرفی می‌کند که رابطه بین انسان و هنر را نقد و تأیید می‌کند و از آن به عنوان موتور بازتولید اجتماعی که نحوه فرهنگ را تغییر می‌دهد استدلال می‌کند. مسکونی است.

Didier Maleuvre argues that works of art in Western societies from Ancient Greece to the interconnected worlds of the Digital Age have served to rationalize and normalize an engagement with bourgeois civilization and the city. Maleuvre details that the history of art itself is the history civilization, giving rise to the particular aesthetics and critical attitudes of respective moments and movements in changing civilizations in a dialogical mode. Building a visual cultural account of shifting forms of culture, power, and subjectivity, Maleuvre illustrates how art gave a pattern and a language to the model of social authority rather than simply functioning as a reflective one. Through a broad cultural study of the relationship between humanity, art, and the culture of civilization, Maleuvre introduces a new set of paradigms that critique and affirm the relationship between humanity and art, arguing for it as an engine of social reproduction that transforms how culture is inhabited.