دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [annotated edition]
نویسندگان: Félix Guattari
سری:
ISBN (شابک) : 1584350318, 9781584350316
ناشر: Semiotext(e)
سال نشر: 2006
تعداد صفحات: 218
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Anti-Œdipus Papers (Semiotext(e) Foreign Agents) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مقالات ضد Œdipus (نیمه متن (e) عوامل خارجی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ژیل دلوز و فیلیکس گواتاری در ضد ادیپ (1972) نوشتند که ناخودآگاه یک تئاتر نیست، بلکه یک کارخانه است که یکی از جسورانه ترین ماجراهای فکری نیم قرن اخیر را برانگیخت. فیلسوف مشهور و روانپزشک فعال روانکاوی و مارکسیسم را در پرتو بینش رادیکالتر و «ساختگرایانهتر» سرمایهداری با هم به روز میکردند: «سرمایهداری حد بیرونی همه جوامع است، زیرا محدودیت بیرونی ندارد. تا زمانی که خراب میشود، خوب کار میکند. «در آن زمان تعداد کمی از مردم، همانطور که در جمله ابتدایی اغلب نقل قول شده رایزوم مینویسند، معتقد بودند که «ما دو نفر با هم ضد ادیپ نوشتیم». آنها افزودند: «از آنجایی که هر یک از ما چند نفر بودیم، جمعیت بسیار زیادی شد.» این یادداشتها، که توسط گاتاری در آمادهسازی ضد ادیپ خطاب به دلوز، و توسط دلوز حاشیهنویسی شده بود، ادعای آنها را ثابت میکند و سرانجام کارخانه پشت سر را بیرون میآورد. تئاتر. آنها گواتاری را به عنوان یک «مفهوم» مبتکر، بسیار تحلیلی، ریاضی اندیش، که مسلماً یکی از پرکارترین و معمایی ترین چهره های امروزی در فلسفه و نظریه اجتماعی-سیاسی است، نشان می دهند. مقالات ضد ادیپ (1969-1973) با نوشته های مجله قابل توجهی تکمیل می شود که در آنها گاتاری روابط آشفته خود با تحلیلگر و معلمش ژاک لاکان، دلهره هایش از انتشار کتاب ضد ادیپ و گزارش هایی از زندگی شخصی و حرفه ای خود را به عنوان یک کتاب توصیف می کند. تحلیلگر خصوصی و مدیر مشترک با ژان اوری از کلینیک تجربی Laborde (که در دهه 1950 ایجاد شد).
The unconscious is not a theatre, but a factory, wrote Gilles Deleuze and F?lix Guattari in Anti-Oedipus (1972), instigating one of the most daring intellectual adventures of the last half-century. Together, the well-known philosopher and the activist-psychiatrist were updating both psychoanalysis and Marxism in light of a more radical and "constructivist" vision of capitalism: "Capitalism is the exterior limit of all societies because it has no exterior limit itself. It works well as long as it keeps breaking down."Few people at the time believed, as they wrote in the often-quoted opening sentence of Rhizome, that "the two of us wrote Anti-Oedipus together." They added, "Since each of us was several, that became quite a crowd." These notes, addressed to Deleuze by Guattari in preparation for Anti-Oedipus, and annotated by Deleuze, substantiate their claim, finally bringing out the factory behind the theatre. They reveal Guattari as an inventive, highly analytical, mathematically-minded "conceptor," arguably one of the most prolific and enigmatic figures in philosophy and sociopolitical theory today. The Anti-Oedipus Papers (1969-1973) are supplemented by substantial journal entries in which Guattari describes his turbulent relationship with his analyst and teacher Jacques Lacan, his apprehensions about the publication of Anti-Oedipus and accounts of his personal and professional life as a private analyst and codirector with Jean Oury of the experimental clinic Laborde (created in the 1950s).