The Anti-Enlightenment Tradition

زیو استرنهل، دانشمند سیاسی و تاریخدان مشهور بین المللی اسرائیلی، در این اثر استادانه پژوهشی تاریخی، دیدگاه جدیدی بحث برانگیز از سقوط دموکراسی و ظهور رادیکال ارائه می کند. ناسیونالیسم در قرن بیستم استرنهل ریشه آنها را در قرن هجدهم با ظهور ضد روشنگری، بسیار زودتر از بسیاری از مورخان، مشخص می کند.

متفکران متعلق به ضد روشنگری (جنبشی که در ابتدا مشخص شد فریدریش نیچه) دیدگاهی ضدعقلانی است و اصول قانون طبیعی و حقوق بشر را رد می کند. استرنهل ادعا می کند که ضد روشنگری توسعه ای جدا از روشنگری بود و این دو سنت را به موازات یکدیگر در طول زمان در حال تکامل می بیند. او معتقد است که جی. /P>

In this masterful work of historical scholarship, Zeev Sternhell, an internationally renowned Israeli political scientist and historian, presents a controversial new view of the fall of democracy and the rise of radical nationalism in the twentieth century. Sternhell locates their origins in the eighteenth century with the advent of the Anti-Enlightenment, far earlier than most historians.

The thinkers belonging to the Anti-Enlightenment (a movement originally identified by Friederich Nietzsche) represent a perspective that is antirational and that rejects the principles of natural law and the rights of man. Sternhell asserts that the Anti-Enlightenment was a development separate from the Enlightenment and sees the two traditions as evolving parallel to one another over time. He contends that J. G. Herder and Edmund Burke are among the real founders of the Anti-Enlightenment and shows how that school undermined the very foundations of modern liberalism, finally contributing to the development of fascism that culminated in the European catastrophes of the twentieth century.