The Anti-Communist Manifestos

کتابها مسیر تاریخ را تغییر دادند. زندگی های پشت سر آنها جذابیت تاریک داستانی را دارد. موضوع مانیفست های ضد کمونیست چهار کتاب تأثیرگذار است که از مبارزات سیاسی بزرگ معروف به جنگ سرد خبر می دهد: تاریکی در ظهر i> (1940)، توسط آرتور کوستلر، روزنامه‌نگار مجارستانی و روشنفکر. خارج از شب (1941)، توسط یان والتین، ملوان آلمانی و آشوبگر کارگری. من آزادی را انتخاب کردم (1946)، اثر ویکتور کراوچنکو، مهندس شوروی. و شاهد (1952)، توسط ویتاکر چمبرز، روزنامه نگار آمریکایی. نویسندگان از اعضای سابق حزب کمونیست بودند که ناامیدی تلخ آنها را وادار کرد تا با خشم ادبی به وفاداری سابق خود روی آورند. کوستلر متجاوز بود و والتین یک اراذل و اوباش. کراوچنکو، اگرچه جاسوس نبود، مجبور شد در آمریکا مانند یک جاسوس زندگی کند. چمبرز در سرزمین خود پیامبری بی شرف بود. سه نفر از این چهار نفر از عوامل جاسوسی زیرزمینی کمینترن بودند. همه به خودکشی فکر کردند و دو نفر از آنها...

The books altered the course of history; the lives behind them have the dark fascination of fiction.The subject of The Anti-Communist Manifestos is four influential books that informed the great political struggle known as the Cold War: Darkness at Noon (1940), by Arthur Koestler, a Hungarian journalist and polymath intellectual; Out of the Night (1941), by Jan Valtin, a German sailor and labor agitator; I Chose Freedom (1946), by Victor Kravchenko, a Soviet engineer; and Witness (1952), by Whittaker Chambers, an American journalist. The authors were ex–Communist Party members whose bitter disillusionment led them to turn on their former allegiance in literary fury.Koestler was a rapist, Valtin a thug. Kravchenko, though not a spy, was forced to live like one in America. Chambers was a prophet without honor in his own land. Three of the four had been underground espionage agents of the Comintern. All contemplated suicide, and two of them...