The Age of the Parákletos: A Historical Defense of Rabbinic Knowledge

این کتاب به تاریخ کتاب مقدس، مسیحیت، یهودیت خاخام و اندیشه الهیات سیاسی در غرب می پردازد. عملکرد آن سه گانه است. اول، نشان می دهد که متن کتاب مقدس را می توان به عنوان یک روایت الهیاتی-سیاسی در مورد خدایی خواند که می کوشد توسط گروهی از مردم به عنوان چنین شناخته شود. دوم، تاریخ مکالمه‌ای را که پیرامون این روایت از قرن چهارم پیش از میلاد تا آغاز قرون وسطی صورت گرفته است، بازسازی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه به شرایط اجتماعی و سیاسی بستگی دارد، نه به مفاهیم الهیاتی. در نهایت، بین دو رشته مکالمه - مسیحی و خاخام - که روایت را در قرون وسطی حمل می‌کرد، تمایز قائل می‌شود و توضیح می‌دهد که چرا دومی رابطی پیشرفته‌تر با واقعیت سیاسی نسبت به اولی ارائه می‌دهد. این کتاب خوانشی از روایت کتاب مقدس را معرفی می کند که تفاوت بین دو داستان آفرینش را که شروع کتاب پیدایش هستند جدی می گیرد و آنها را به دو الوهیت متمایز اشاره می کند. این قرائت در کتاب مقدس روایتی فراگیر در مورد خدای یهوه آشکار می کند، که می کوشد خود را به عنوان حاکم اسرائیل با ادعای اینکه او همان خدای الوهیم - خالق خیرخواه جهان کامل است، تحمیل کند.

This book concerns the history of the Bible, Christianity, Rabbinic Judaism, and theological-political thought in the West. Its operation is threefold. First, it shows that the biblical text can be read as a theological-political narrative about a god who strives to be recognized as such by a group of people. Second, it reconstructs the history of the conversation that took place around this narrative from the fourth century BCE to the beginning of the Middle Ages, showing how it was dependent on social and political circumstances, rather than on theological notions. Lastly, it distinguishes between two strands of the conversation—the Christian and the Rabbinic—that carried the narrative through the Middle Ages and explains why the latter offered a more advanced interface with the political reality than the former. This book introduces a reading of the biblical narrative that takes seriously the difference between the two creation stories that begin the Book of Genesis and considers them as referring to two distinct divinities. This reading reveals in the Bible an overarching narrative about the god Yhwh, who tries to impose himself as the sovereign of Israel by claiming that he is the same god as Elohim—the benevolent creator of the perfect world.