دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: First نویسندگان: Christopher Rea سری: ناشر: University of California Press سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 353 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 9 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب عصر حرمت: تاریخچه جدید خنده در چین: طنز، طنز چینی، یومو، مسخره، طنز
در صورت تبدیل فایل کتاب The Age of Irreverence: A New History of Laughter in China به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب عصر حرمت: تاریخچه جدید خنده در چین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
عصر بیاحترامی داستان این است که چرا ورود چین به عصر مدرن نه تنها آسیبزا، بلکه غوغاکننده بود. در حالی که سلسله چینگ رو به انقراض بود، نویسندگان برجسته جوک هایی را در مجموعه هایی گردآوری کردند که آن ها را «تاریخ خنده» می نامیدند. در سال های اول جمهوری، رمان نویسان، مقاله نویسان و تصویرگران به طور یکسان از تمثیل های طنز استفاده می کردند تا به نقدهای پنهانی از دولت جدید بپردازند. اما، بارها و بارها، بحثهای سیاسی و فرهنگی به طعنهآمیز تبدیل شد، زیرا منتقدان با خوشحالی رقبا را در ملاء عام مورد تمسخر و تمسخر قرار میدادند. فرسورها در مطبوعات عامه پسند جذب کردند و فرهنگ شوخی عملی و بدگویی را ترویج کردند. در نهایت، این عبارات مختلف شادی برای نویسندگان سرسخت چنان توهین آمیز بود که آنها کمپین هماهنگی را برای تغییر لحن گفتمان عمومی به راه انداختند، به این امید که اشکال قدیمی شادی را با شکل جدیدی که یومو (طنز) نامیدند، جایگزین کنند. کریستوفر ریا استدلال می کند که این دوره - از دهه 1890 تا 1930 - نحوه تفکر و صحبت مردم چین در مورد چیزهای خنده دار را تغییر داد. او با تمرکز بر پنج بیان فرهنگی خنده - جوک، بازی، تمسخر، مسخره و طنز - بافت های کمدی را که بخشی از زندگی روزمره در اولین "عصر بی احترامی" چین مدرن بود، آشکار می کند. این تاریخ جدید خنده نه تنها نگاهی بیسابقه و نزدیک به جنبهای از مدرنیته فرهنگی چینی را ارائه میکند، اما میراث ماندگار آن را در زبان چینی کمیک امروزی و پیامدهای آن برای درک ما از طنز به عنوان بخشی از فرهنگ بشری آشکار میکند.
The Age of Irreverence tells the story of why China’s entry into the modern age was not just traumatic, but uproarious. As the Qing dynasty slumped toward extinction, prominent writers compiled jokes into collections they called "histories of laughter." In the first years of the Republic, novelists, essayists and illustrators alike used humorous allegories to make veiled critiques of the new government. But, again and again, political and cultural discussion erupted into invective, as critics gleefully jeered and derided rivals in public. Farceurs drew followings in the popular press, promoting a culture of practical joking and buffoonery. Eventually, these various expressions of hilarity proved so offensive to high-brow writers that they launched a concerted campaign to transform the tone of public discourse, hoping to displace the old forms of mirth with a new one they called youmo (humor). Christopher Rea argues that this period—from the 1890s to the 1930s—transformed how Chinese people thought and talked about what is funny. Focusing on five cultural expressions of laughter—jokes, play, mockery, farce, and humor—he reveals the textures of comedy that were a part of everyday life during modern China’s first "age of irreverence." This new history of laughter not only offers an unprecedented and up-close look at a neglected facet of Chinese cultural modernity, but also reveals its lasting legacy in the Chinese language of the comic today and its implications for our understanding of humor as a part of human culture.