The Age of Consent

«No Logo» نائومی کلاین به ما گفت که چه چیزی اشتباه است. اکنون جورج مونبیوت به ما نشان می دهد که چگونه آن را درست کنیم. تحریک‌آمیز، شجاعانه و با استدلال زیبا، «عصر رضایت» چیزی کمتر از یک مانیفست برای نظم نوین جهانی نیست.

«وظیفه ما سرنگونی جهانی‌سازی نیست، بلکه گرفتن آن و استفاده از آن است. به عنوان وسیله ای برای اولین انقلاب دموکراتیک جهانی بشریت.'

در سرتاسر سیاره ما، ثروتمندان ثروتمندتر می شوند در حالی که فقرا تحت تأثیر بدهی و فاجعه قرار می گیرند. جهان توسط مردم آن اداره نمی شود، بلکه توسط تعداد انگشت شماری از مدیران منتخب یا انتخاب نشده اداره می شود که تصمیماتی را می گیرند که دیگران به آن وابسته هستند: در مورد جنگ، صلح، بدهی، توسعه و تراز تجاری. بدون دموکراسی در سطح جهانی، بقیه ما هیچ ابزاری برای تأثیرگذاری بر این مردان نداریم جز اینکه فریاد توهین فریاد بزنیم و خودمان را به سمت صفوف پلیس که از تجمعات و تصمیمات آنها دفاع می کنند پرتاب کنیم. آیا باید اینطور باشد؟

جرج مونبیوت نه تنها می‌داند که همه چیز باید تغییر کند، بلکه می‌داند که می‌تواند تغییر کند. با تکیه بر دهه‌ها تفکر در مورد چگونگی سازماندهی و مدیریت جهان از نظر سیاسی، مالی و تجاری، Monbiot مجموعه‌ای از پیشنهادات به هم پیوسته را برای خود ایجاد کرده است که چیزی کمتر از انقلابی در نحوه اداره جهان انجام نمی‌دهد. اگر این پیشنهادها محبوب شوند، مردم دیگر هرگز نخواهند توانست از منتقدان نظم جهانی موجود بپرسند: "ما می دانیم آنها چه نمی خواهند، اما آنها چه می خواهند؟"

به شدت بحث برانگیز و بحث برانگیز است. راه‌حل‌های مبتکرانه‌ای که مونبیوت برای برخی از مبرم‌ترین مشکلات سیاره پیشنهاد می‌کند، در عین حال کاملاً متقاعدکننده، او را به‌عنوان واقعی‌ترین آرمان‌شهر زمان ما نشان می‌دهد و مردی که اشتیاقش مسری است و ایده‌هایش، مطمئناً بسیاری موافق خواهند بود، در حال تبدیل شدن به غیرقابل مقاومت هستند.

Naomi Klein's ‘No Logo’ told us what was wrong. Now, George Monbiot shows us how to put it right. Provocative, brave and beautifully argued, ‘The Age of Consent’ is nothing less than a manifesto for a new world order.

‘Our task is not to overthrow globalisation, but to capture it, and to use it as a vehicle for humanity's first global democratic revolution.’

All over our planet, the rich get richer while the poor are overtaken by debt and disaster. The world is run not by its people but by a handful of unelected or underelected executives who make the decisions on which everyone else depends: concerning war, peace, debt, development and the balance of trade. Without democracy at the global level, the rest of us are left with no means of influencing these men but to shout abuse and hurl ourselves at the lines of police defending their gatherings and decisions. Does it have to be this way?

George Monbiot knows not only that things ought to change, but also that they can change. Drawing on decades of thinking about how the world is organized and administered politically, fiscally and commercially, Monbiot has developed an interlocking set of proposals all his own, which attempts nothing less than a revolution in the way the world is run. If these proposals become popular, never again will people be able to ask of the critics of the existing world order, ‘we know what they don't want, but what do they want?’

Fiercely controversial and yet utterly persuasive, the ingenious solutions Monbiot suggests for some of the planet's most pressing problems mark him as perhaps the most realistic utopian of our time and a man whose passion is infectious and whose ideas, many will surely come to agree, are becoming irresistible.