The Affective Researcher

شرایط گسترده تر جامعه و شرایط شخصی ما به سادگی با عبور از آستانه ورود به دنیای تحقیق ناپدید نمی شوند. توهم زندگی در تحقیقات دانشگاهی به عنوان یک "زندگی ذهن" انتزاعی ناپایدار است. خارج از دانشگاه، تغییرات اجتماعی گسترده‌تر تأثیر عمیقی بر زندگی کاری ما گذاشته است. در داخل آکادمی، تغییر شرایط استخدام و بودجه برای آموزش عالی در دهه های اخیر منجر به وجود ناامن فزاینده ای برای کسانی شده است که دکترا و تحقیقات بیشتر را انجام می دهند. تغییرات آهسته‌ای در پاسخ به آن اتفاق می‌افتد، با تمرکز بیشتر بر بی‌ثباتی در آکادمی، نیازهای بهداشت روانی محققان اولیه شغلی، و ارائه تصویری صادقانه‌تر و بازتر از چگونگی ایجاد یک حرفه دانشگاهی.

پژوهشگر عاطفی با این چالش یعنی تعریف رابطه جدید بین محققان و تحقیقات آنها روبرو می شود. به سادگی و در دسترس بودن چگونگی تبدیل شدن به یک محقق معتبرتر را مشخص می کند. این کار را نه از نظر مدیریت ریسک یک بخش روش‌ها، یا با محاصره کردن ذهنیت به عنوان تهدیدی برای عینیت فرضی انجام می‌دهد. همچنین این کتاب دیگری در مورد محقق «موثرتر» بودن نیست. درعوض، مسیری را مشخص می‌کند که چگونه می‌توان محققی مؤثرتر شد. این فصول موضوعات مختلفی از تعدادی گفتمان را گرد هم می‌آورد تا یک نقشه راه، و همچنین مفاهیم و ابزارهای همراه، برای محققان ارائه کند تا از طریق یکپارچه‌سازی دیدگاه عاطفی، نقش خود را بر فرآیند تحقیق نشان دهند.

The wider conditions of society and our own personal circumstances do not simply disappear as we cross the threshold into the research world. The illusion of life in academic research as an abstract 'life of the mind' is unsustainable. Outside academia, wider social changes have come to have an increasingly profound influence on our working lives. Within the academy, changing employment conditions and funding for higher education in recent decades have led to an increasingly insecure existence for those undertaking PhDs and further research. Slow change is happening in response, with more focus being given to precarity within the academy, the mental health needs of early career researchers, and presenting a more honest and open picture of what it's like to build an academic career.

The Affective Researcher confronts this challenge of defining a new relationship between researchers and their research. It sets out, simply and accessibly, how you can become a more rounded, authentic researcher. It does this not in terms of the risk management of a methods section, or by cordoning off subjectivity as a threat to supposed objectivity. Nor is it another book on being a more 'effective' researcher. Instead, it sets out a path of how to become a more affective researcher. The chapters draw together a variety of threads from a number of discourses to provide a roadmap, as well as accompanying concepts and tools, for researchers to assert their agency over the research process through the integration of the affective perspective.