The Adrenergic Receptors: In the 21st Century

گیرنده‌های آدرنرژیک بسیاری از عملکردهای حیاتی قلب، کلیه، مغز و همه اندام‌های تحت کنترل خودکار را کنترل می‌کنند. امروزه فرصت های قابل توجهی برای تجزیه و تحلیل مولکولی و ژنتیکی عملکرد و مسیرهای سیگنال دهی آنها وجود دارد. در گیرنده‌های آدرنرژیک: در قرن بیست و یکم، دانشمندان ارشدی که رویکردهای مولکولی جدیدی را توسعه داده‌اند، درک پیشرفته‌ای از ساختار و عملکرد زیرگروه‌های گیرنده آدرنرژیک و همچنین نقش این گیرنده‌ها در فیزیولوژیکی را توصیف می‌کنند. و تنظیمات پاتوفیزیولوژیک موضوعات از مطالعات ساختار-عملکرد و تصویربرداری از گیرنده‌های آدرنرژیک تا استفاده از مدل‌های موش تغییر یافته ژنتیکی و فارماکوژنومیک متغیر است. بسیاری از روش های توصیف شده را می توان برای توصیف هر گیرنده مورد علاقه به کار برد. نکات برجسته شامل بررسی مدل‌های موش ناک اوت و بیان بیش از حد، بررسی راه‌های جدیدی که گیرنده‌های آدرنرژیک می‌توانند سیگنال دهند، و اثرات پلی‌مورفیسم‌ها بر نتایج بالینی و کاربردهای ژن درمانی بالقوه است. فصل‌های اضافی به تکنیک‌های مدرن برای ارزیابی عملکرد آدرنرژیک، مانند برچسب‌گذاری فلورسنت و ریزآرایه‌ها می‌پردازند و یک بررسی تاریخی روشن‌تر از پیشرفت فوق‌العاده‌ای که در درک ما از این گیرنده‌ها در قرن بیستم ایجاد شده است، ارائه می‌دهند.
جامع و معتبر، گیرنده‌های آدرنرژیک: In the 21st Century - از طریق مقایسه کنار هم همه گیرنده‌های آدرنرژیک (a1، a2، و b) و زیرگروه‌های آنها - یک بررسی عالی از این زمینه را به محققان ارائه می‌دهد، از جمله دلایل منطقی برای بهترین طراحی داروهای بهتر. برای کنترل قلب، فشار خون و سیستم های پاتوفیزیولوژیکی مرتبط.

The adrenergic receptors control many critical functions of the heart, kidney, brain, and all organs under autonomic control. Today significant opportunities exist for molecular and genetic analysis of their function and signaling pathways. In The Adrenergic Receptors: In the 21st Century, senior scientists who have developed novel molecular approaches describe the state-of-the-art understanding of the structure and function of the adrenergic receptor subtypes, as well as the role played by these receptors in physiological and pathophysiological settings. Topics range from structure-function studies and the imaging of adrenergic receptors to the use of genetically altered mouse models and pharmacogenomics. Many of the methods described can be applied to characterize any receptor of interest. Highlights include a survey of the knockout and overexpressed mouse models, a review of the new ways that adrenergic receptors can signal, and the effects of polymorphisms on both clinical outcomes and potential gene therapy applications. Additional chapters address modern techniques for assessing adrenergic function, such as fluorescent labeling and microarrays, and offer an insightful historical survey of the extraordinary progress made in our understanding of these receptors in the twentieth century.
Comprehensive and authoritative, The Adrenergic Receptors: In the 21st Century provides researchers-through its side-by-side comparison of all the adrenergic receptors (a1, a2, and b) and their subtypes-with an excellent survey of the field, including the rationale for how best to design better drugs for control of the heart, blood pressure, and related pathophysiological systems.