دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب The Action-Image of Society: On Cultural Politicization
دانلود کتاب اقدام-تصویر جامعه: درباره سیاسی سازی فرهنگی
مشخصات کتاب
The Action-Image of Society: On Cultural Politicization
ویرایش:
نویسندگان: Alfred Willener
سری: World of man
ISBN (شابک) : 0422750506, 9780415866057
ناشر: Tavistock Publications
سال نشر: 1970
تعداد صفحات: 356
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 22 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 36,000
در صورت تبدیل فایل کتاب The Action-Image of Society: On Cultural Politicization به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اقدام-تصویر جامعه: درباره سیاسی سازی فرهنگی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب اقدام-تصویر جامعه: درباره سیاسی سازی فرهنگی
مقدمه ای بر برخی نتیجه گیری ها: در حین کار با تام برنز، جامعه شناس ادینبورگ، بر روی یک پروژه اروپایی تطبیقی بود که من ایده توسعه و تکمیل مطالعه مشکلات ناشی از مفهوم عجیب، کاملاً قابل بحث - و سوال برانگیز - تصویر جامعه را توسعه و تکمیل کنم. مقوله های اجتماعی که مجبور به انطباق با تغییرات سریع و مداوم شده اند. هنگامی که انفجار ماه مه در فرانسه رخ داد، متوجه شدیم که به سختی می توان انتظار داشت که دانش آموزان بتوانند تصویری از جامعه امروزی یا چشم اندازی روشن از آینده ارائه دهند. ما بر آن شدیم تا سؤالات مطرح شده توسط این مفهوم اجتماعی را در رابطه با تغییرات شتابان و دائمی بررسی کنیم. متعاقباً، تحقیق به روش‌های نسبتاً غیرمنتظره توسعه یافت. اکنون، با نتیجه گیری نوشته شده، روشن است که اظهارات کلی در مورد ادبیات و مشکلات مربوط به این مفهوم از تصویر جامعه که انتظار داشتیم این مطالعه را با آن به نتیجه برسانیم، واقعاً مرتبط نیستند، بیش از فرضیه ها در مقدمه. - فرضیه هایی که هر نویسنده ای که به خود احترام می گذارد باید به عنوان نقطه عزیمت فرموله کند. بر اساس تجزیه و تحلیل یک نظرسنجی کوتاه که با استفاده از یک پرسشنامه (فصل 2) انجام شد، به طور فزاینده ای دریافتیم که تنها مقدمه معتبر، شواهد دانشجویی است که فعالانه در رویدادها شرکت کرده است (مصاحبه با ND، فصل اول)، که عملاً به طور کامل بازتولید شده است. این مصاحبه که در ماه مه ضبط شده است، در واقع شامل بیشتر موضوعاتی است که بعداً توسعه دادیم. پس از چند هفته تأمل در مطالب ما، به نظرمان رسید که پیوند دوگانه بین آنارشیسم و مارکسیسم و بین سیاست و فرهنگ احتمالاً یکی از ویژگی های اساسی وقایع ماه مه است، حتی اگر طیف کامل تفاسیر ممکن را تمام نکند. پدیده ای پیچیده که شامل جنبه هایی از بحران و تحول جامعه، آموزش و تعارضات اجتماعی و غیره است. ما احساس کردیم که بین می و جنبش های مختلف دیگر، چه قبل از آن (دادا، سوررئالیسم) و چه معاصر (جنبش های آوانگارد در جاز، تئاتر و سینما) خویشاوندی وجود دارد، و سعی کردیم با یک نوع نسبتاً خاص درک کنیم. کاوش، تمام جنبه های یک جهان اجتماعی خاص را در بر می گیرد، این جریان یا روندی که می توان آن را «سیاسی شدن فرهنگی» نامید. یک گفتگوی گروهی با روشنفکرانی که این وقایع را در دست اول تجربه کرده بودند (فصل 3) برای نشان دادن تعدادی از مشکلات عمده و تشریح برخی از روش های تجزیه و تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. در آن زمان به نظر ما ضروری بود که دنیایی را که در آن «بازیگران» اجتماعی مختلف، به ویژه دانشجویان و روشنفکران زندگی می‌کنند، از درون مطالعه کنیم. چنین روشی که می‌توان آن را «هرمنوتیک» نامید، همانطور که سعی کردیم در برخورد با مفاهیم پروژه و طرح (فصل 4) نشان دهیم، شامل طبقه‌بندی مشاهدات شخص در چارچوب مرجع خودشان است، در صورتی که کامل باشند. باید عواقب آن را درک کرد نقل قول هایی از نویسندگانی در همان زمینه، خواه آنها در بحث گروهی ما شرکت کرده باشند یا نه، در این امر به ما کمک کرده اند. سپس با مبنا قرار دادن متونی که توسط فعالان، دانشجویان و روشنفکران نوشته شده بود، سعی کردیم تا حد امکان کامل، اما در محدوده محدودیت های یکی از جریان های اصلی جنبش مه، مجموعه ای کامل از مراحل تخیل و کنش آنها را توصیف کنیم. از آنجایی که این دو مفهوم در عمل با هم ادغام می شوند، آن را «تخیل» می نامیم. اولین ویژگی این جریان متقاطع، سیاسی-فرهنگی، آنارکو مارکسیستی این است که از نقد جامع جامعه مستقر، نقدی که معطوف به اپوزیسیون مستقر نیز است (فصل 5)، به تأیید جامعه جدیدی که در اینجا و اکنون، همانطور که خودمان دیدیم، جامعه‌ای را تجربه کردیم که تأسیس نشده بود و قصد داشت همینطور بماند (فصل 6). همانطور که تفکر ما پیشرفت کرد - فصل های مختلف به طور همزمان و در ارتباط با یکدیگر توسعه یافتند - ما به طور فزاینده ای از این واقعیت آگاه شدیم که به نظر می رسید می به نوبه خود دادا، سوررئالیسم، جاز آزاد و غیره را بین خلاقیت بیان شده توسط تعدادی توضیح می دهد. از میان شرکت کنندگان در ماه مه و برخی از روشنفکران غیر انطباق گرا - که آثارشان به سختی پیش از این گرم شدن بهار خوانده می شد - یا جنبش های هنری که می خواستیم به موازات یکدیگر قرار دهیم، یک تشابه وجود دارد که مشکلی را به وجود می آورد که آنقدر وسیع است که ما نمی توانیم کارهای بیشتری انجام دهیم. نه صرفاً روشن کردن داده ها این به مطالعات دیگر، یا به تحلیلی که این مطالعه را نقطه شروع خود قرار می دهد، واگذار می شود تا تحقیقات را بیشتر از آنچه در حال حاضر می توانیم انجام دهیم، پیش ببریم. آیا این جنبش‌های نسبتاً مبهم دارای پدیده‌هایی هستند که تأییدی بر یک جامعه جدید هستند و نه صرفاً یک خرده فرهنگ، یا یک فرهنگ وارونه یا یک آسیب‌شناسی؟ آیا این گرایش‌ها، از جمله جنبه‌های خاصی از جنبش مای، مانند مواردی که در اینجا ارائه کرده‌ایم، کیهان‌های کوچک هستند، نمونه‌ای هستند که حداقل برخی از مشکلات و راه‌حل‌های آن، اگر نگوییم جامعه فردا را نشان می‌دهند؟ آیا می توان با ادگار مورین از انسان سیاسی صحبت کرد؟ آنچه به آن رسیده‌ایم نه نتیجه‌گیری، بلکه پاسخی به این پرسش‌ها، بلکه درک این نکته است که نکته مهم صرفاً دستیابی به درک بهتر می از طریق تشابه‌هایی که انجام دادیم، نبود. آنچه مهم بود این بود که اصلاً می‌توان این شباهت‌ها را ایجاد کرد. چنین رویکردی دقیقاً برعکس آن نوع است که از موضع پیشینی اعلام می‌کند که «سیاسی نبود». قطعاً سیاسی بود، اما به شکلی دیگر.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Introduction to some Conclusions: It was while working with the Edinburgh sociologist Tom Burns on a comparative European project that I had the idea of developing and complementing the study of the problems raised by the curiously solid, widely discussed - and questionable - notion of the image of society, by examining social categories that have been forced to adapt to rapid and constant change. When the May explosion occurred in France, we realized that it would hardly be reasonable to expect the students to be able to present an image of present-day society or a clear vision of the future. We set out to explore the questions raised by this social notion in relation to accelerating and permanent change. Subsequently, the research developed in rather unexpected ways. It is clear now, with the conclusion written, that the general remarks on literature and the problems concerning this notion of the image of society with which we expected to conclude this study would not really be relevant, any more than hypotheses would be in the introduction - the hypotheses that any self-respecting writer has to formulate as a point of departure. On the basis of the analysis of a short opinion poll carried out by means of a questionnaire (Chapter 2), we came to realize increasingly that the only valid introduction would be the evidence of a student who had actively participated in the events (interview with ND, Chapter I ), which is reproduced practically in full. This interview, recorded in May itself, contains, in fact, most of the themes we developed later. After some weeks' reflection on our material, it seemed to us that the double juncture between anarchism and Marxism and between politics and culture was probably one of the essential features of the May events, even if it does not exhaust the full range of possible interpretations of a complex phenomenon that comprises aspects of the crisis and evolution of society, of education and social conflicts, and so on. We felt that a kinship existed between May and various other movements, both earlier (Dada, Surrealism) and contemporary (avant-garde movements in jazz, the theatre, and the cinema) , and tried to understand, by means of a rather special type of exploration, covering all aspects of a particular social world, this current or trend that might be called 'cultural politicization'. A group discussion with intellectuals who had experienced the events at first hand (Chapter 3) served to illustrate a number of major problems and to outline some of the methods of analysis used. It seemed to us at the time to be essential to study the world inhabited by the different social 'actors', students and intellectuals in particular, from the inside. Such a method, which might be called 'hermeneutic', involves, as we have tried to show in our treatment of the notions of proj ect and projection (Chapter 4), the classification of one's observations within their own frame of reference if their full consequences are to be grasped. We have been helped in this by quotations from authors in the same field, whether or not they were participants in our group discussion. Taking as a basis texts written by activists, students, and intellectuals, we then tried to describe as fully as possible, but within the limitations of one of the main currents of the May Movement, a whole series of stages in their imagination and action, which, since the two notions merge together in practice, we have called 'imaginaction'. The first characteristic of this intersectional, politico-cultural, anarcho-Marxist current is to proceed from a total critique of established society, a critique that is also directed at the established opposition (Chapter 5), to the affirmation of a new society that is experienced, here and now, as we ourselves saw, a society that was non-established and intended to remain so (Chapter 6). As our thinking advanced - the different chapters were developed simultaneously, in relation to one another - we became increasingly conscious of the fact that May seemed, in turn, to explain Dada, Surrealism, Free Jazz, etc. Between the creativity expressed by a number of the participants in May and that of certain non-conformist intellectuals - whose works were hardly read before this spring thaw - or artistic movements that we wished to place in parallel, there exists a homology that presents a problem too vast for us to do more than merely elucidate the data. It is left to other studies, or to an analysis taking this study as its starting-point, to carry the investigation further than we have been able to do at present. Do these rather obscure movements contain phenomena that are an affirmation of a new society, and not merely of a subculture, or an inverted culture, or a pathology? Are these tendencies, including certain aspects of the Ma.y Movement, such as we have presented here, microcosms, a prototype that prefigures, if not the society of tomorrow, at least some of its problems and solutions? Can one speak, with Edgar Morin, of anthropolitics? What we have come to is not so much a conclusion, an answer to these questions, as a realization that the important thing was not simply to gain a better understanding of May through the parallels we made; what was important was that these parallels could be made at all. Such an approach is the exact opposite of the kind that, from an a priori position, declares that 'it was not political' . Political it certainly was, but in a different way.
