The Accumulation of Capital

فصل 1
موضوع تحقیق ما

کارل مارکس زمانی که توجه خود را به مسئله بازتولید معطوف کرد، خدمتی پایدار به نظریه اقتصاد کرد. کل سرمایه اجتماعی قابل توجه است که در تاریخ اقتصاد فقط دو تلاش برای توضیح دقیق این مشکل می‌یابیم: یکی از کوئسنی، پدر فیزیوکرات‌ها، در همان ابتدا. و در مرحله نهایی خود این تلاش مارکس. در این میان، مشکل همیشه با اقتصاد بورژوایی بود. با این حال، اقتصاددانان بورژوا هرگز به طور کامل از این مشکل در جنبه های ناب آن، جدا از مسائل جزئی مرتبط و متقاطع آگاه نبوده اند: آنها هرگز نتوانسته اند آن را دقیقاً فرموله کنند، چه رسد به حل آن. با توجه به اینکه مشکل از اهمیت بالایی برخوردار است، تلاش آنها ممکن است به ما کمک کند تا درکی از روند اقتصاد علمی داشته باشیم.

این مشکل بازتولید کل دقیقاً چیست؟ سرمایه، پایتخت؟ معنی لغوی کلمه بازتولید، تکرار، تجدید فرآیند تولید است. در نگاه اول ممکن است دشوار باشد که بفهمیم ایده بازتولید از چه جهت با تکرار متفاوت است که همه ما می توانیم درک کنیم که چرا باید چنین اصطلاح جدید و ناآشنائی لازم باشد. اما در نوع تکراری که در نظر خواهیم گرفت، در تکرار مداوم فرآیند تولید، ویژگی‌های متمایزی وجود دارد. اولاً، تکرار منظم بازتولید، شرط کلی مصرف منظم است که به نوبه خود پیش شرط تمدن بشری در هر یک از اشکال تاریخی آن بوده است. مفهوم بازتولید، به این صورت، جنبه ای از تاریخ تمدن را منعکس می کند. تولید هرگز نمی تواند از سر گرفته شود، هیچ بازتولیدی نمی تواند وجود داشته باشد، مگر اینکه پیش نیازهای خاصی مانند ابزار، مواد خام و نیروی کار در طول دوره قبلی تولید ایجاد شده باشد. با این حال، در ابتدایی ترین سطح تمدن انسان، در مرحله اولیه قدرت انسان بر طبیعت، این امکان برای درگیر شدن مجدد در تولید کم و بیش به شانس بستگی داشت. تا زمانی که شکار و ماهیگیری پایه های اصلی زندگی اجتماعی بودند، دوره های مکرر گرسنگی عمومی تکرار منظم تولید را قطع می کرد. برخی از مردمان بدوی در مراحل اولیه دریافتند که برای تولید مثل به عنوان یک فرآیند مرتباً تکرار شونده اقدامات خاصی ضروری است. اینها را در مراسم مذهبی گنجاندند. و به این ترتیب اقداماتی را به عنوان تعهدات اجتماعی سنتی پذیرفتند. بنابراین، همانطور که تحقیقات کامل اسپنسر و گیلن به ما آموخته است، فرقه توتم سیاه پوستان استرالیایی اساساً چیزی نیست جز اقدامات خاصی که توسط گروه های اجتماعی به منظور تأمین و حفظ مواد غذایی حیوانی و گیاهی انجام می شود. این اقدامات احتیاطی سال به سال از زمان های بسیار قدیم انجام می شد و به این ترتیب تبدیل به مراسم مذهبی شد. با این حال، دایره مصرف و تولید که جوهره تولید مثل را تشکیل می‌دهد، تنها با اختراع خاک‌ورزی با بیل، با رام کردن حیوانات اهلی و با پرورش گاو به منظور مصرف ممکن شد. بازتولید چیزی بیش از تکرار محض است تا جایی که سطح معینی از برتری جوامع بر طبیعت، یا به عبارت اقتصادی، استاندارد معینی از بهره وری کار را پیش‌فرض می‌گیرد.

Chapter 1
The Object of Our Investigation

KARL MARX made a contribution of lasting service to the theory of economics when he drew attention to the problem of the reproduction of the entire social capital. It is significant that in the history of economics we find only two attempts at an exact exposition of this problem: one by Quesney, the father of the Physiocrats, at its very inception; and in its final stage this attempt by Marx. In the interim, the problem was ever with bourgeois economics. Yet bourgeois economists have never been fully aware of this problem in its pure aspects, detached from related and intersecting minor problems: they have never been able to formulate it precisely, let alone solve it. Seeing that the problem is of paramount importance, their attempts may all the same help us to some understanding of the trend of scientific economics.

What is it precisely that constitutes this problem of the reproduction of total capital? The literal meaning of the word reproduction is repetition, renewal of the process of production. At first sight it may be difficult to see in what respect the idea of reproduction differs from that of repetition which we can all understand why such a new and unfamiliar term should be required. But in the sort of repetition which we shall consider, in the continual recurrence of the process of production, there are certain distinctive features. First, the regular repetition of reproduction is the general sine qua non of regular consumption which in its turn has been the precondition of human civilisation in every one of its historical forms. The concept of reproduction, viewed in this way, reflects an aspect of the history of civilisation. Production can never be resumed, there can be no reproduction, unless certain prerequisites such as tools, raw materials and labour have been established during the preceding period of production. However, at the most primitive level of mans civilisation, at the initial stage of mans power over nature, this possibility to re-engage in production depended more or less on chance. So long as hunting and fishing were the main foundations of social existence, frequent periods of general starvation interrupted the regular repetition of production. Some primitive peoples recognised at a very early stage that for reproduction as a regularly recurring process certain measures were essential; these they incorporated into ceremonies of a religious nature; and in this way they accepted such measures as traditional social commitments. Thus, as the thorough researches of Spencer and Gillen have taught us, the totem cult of the Australian negroes is fundamentally nothing but certain measures taken by social groups for the purpose of securing and preserving their animal and vegetable foodstuffs; these precautions had been taken year by year since time immemorial and thus they became fossilised into religious ceremonials. Yet the circle of consumption and production which forms the essence of reproduction became possible only with the invention of tillage with the hoe, with the taming of domestic animals, and with cattle-raising for the purpose of consumption. Reproduction is something more than mere repetition in so far as it presupposes a certain level of societys supremacy over nature, or, in economic terms, a certain standard of labour productivity.