The 50 MGM Films That Transformed Hollywood: Triumphs, Blockbusters, and Fiascos

فیلم ها در خلاء وجود ندارند. هر فیلم MGM یک تکه کوچک از یک لحاف بزرگ و رنگارنگ (اگرچه اغلب سیاه و سفید) است، با نخ‌هایی که آن را به بقیه محصولات آن استودیو می‌پیوندند، به سمت جلو، بله، اما همچنین به عقب، و افقی، و به صورت سه بعدی در کل چشم انداز آن. این کتاب لزوماً مجموعه‌ای از «بهترین» نیست، بلکه درباره فیلم‌هایی بحث می‌کند که به دلایلی (و نه همه آنها خوب) مسیر MGM و به طور کلی صنعت فیلم را از استفاده انقلابی از «تغییر دادند.» سینرما» در سال 1962 چگونه غرب برنده شد تا کارگردان آلفرد هیچکاک تقریباً از سود فیلم هیجان انگیز شمال به شمال غربی در سال 1959 اخاذی کند. و در فیلم‌هایی مانند Party Girl (1958)، سریال That's Entertainment، Garbo Talks (1984)، Rain Man (1955) و De-Lovely (2004) استودیو روی صفحه خود را به گذشته یا ستاره‌های خود فریاد می‌زند. ) یا خرید فرنچایزهای موفق دیگری مانند جیمز باند توسط استودیو. اما نترسید - آنچه را که ما فیلم‌های کلاسیک MGM در نظر می‌گیریم، همه در اینجا به حق خود می‌رسند، اغلب با طنز یا حکایتی جذاب. برای مثال، Singin' in the Rain (1952)، در زمان خود نه یک فیلم پرفروش مالی بود و نه مورد تحسین منتقدان، بلکه بهانه ای بود برای استودیو برای استفاده مجدد از برخی آهنگ های قدیمی که قبلاً در اختیار داشت. «جادوگر شهر اوز» (1939) تقریباً به اندازه «بر باد رفته» (همچنین 1939) هزینه داشت و ده سال طول کشید تا هزینه های آن جبران شود. اما همچنان، رمز و راز MGM پابرجاست. مانند سریال محبوب نتفلیکس، فیلم هایی که ما را ساختند، این یک نگاه جذاب در پشت صحنه بزرگترین و گاهی بدنام ترین فیلم هایی است که تاکنون ساخته شده است.

Movies don't exist in a vacuum. Each MGM movie is a tiny piece of a large, colorful (although often black-and-white) quilt, with threads tying it into all of the rest of that studio's product, going forward, yes, but also backward, and horizontally, and three-dimensionally across its entire landscape. Not necessarily a "best of" compilation, this book discusses the films that for one reason or another (and not all of them good ones) changed the trajectory of MGM and the film industry in general, from the revolutionary use of "Cinerama" in 1962's How the West Was Won to Director Alfred Hitchcock's near-extortion of the profits from the 1959 hit thriller North by Northwest. And there are the studio's on-screen self-shoutouts to its own past or stars, in films like Party Girl (1958), the That's Entertainment series, Garbo Talks (1984), Rain Man (1955), and De-Lovely (2004), or the studio's acquisition of other successful franchises such as James Bond. But fear not—what we consider MGM's classic films all get their due here, often with a touch of irony or fascinating anecdote. Singin' in the Rain (1952), for example, was in its day neither a financial blockbuster nor critically acclaimed but rather an excuse for the studio to reuse some old songs it already owned. The Wizard of Oz (1939) cost almost as much to make as Gone With the Wind (also 1939) and took ten years to recoup its costs. But still, the MGM mystique endures. Like the popular Netflix series The Movies that Made Us, this is a fascinating look behind the scenes of the greatest—and at times notorious—films ever made.