That's Not Funny: How the Right Makes Comedy Work for Them

بهترین کتاب کمدی 2022، کرکس

یک فراخوان برانگیزاننده برای لیبرال‌ها و مترقی‌ها برای توجه به ظهور کمدی دست راستی و قدرت سیاسی طنز.

\"چرا محافظه کاران از کمدی متنفرند؟ چرا جان استوارت دست راستی وجود ندارد؟\" این نوع پرسش‌ها میلیون‌ها توییت، هزاران مقاله و بیش از چند تحلیل علمی را راه‌اندازی می‌کنند. این خنده دار نیست استدلال می کند که این یک اشتباه فکری و سیاسی است که فرض کنیم کمدی سوگیری لیبرالی دارد. مت سینکیویچ و نیک مارکس خوانندگان را - به ویژه لیبرال‌هایی که خود را لیبرال توصیف می‌کنند - به توری در کمدی محافظه‌کار معاصر و «مجموعه کمدی جناح راست» می‌برند.
 
در این خنده دار نیست، \"پیچیده\" معنای دوگانه مهمی به خود می گیرد. از یک سو، لیبرال‌ها یک عقده اجتماعی-روانی ایجاد کرده‌اند - اعتراف به اینکه مخالفت سیاسی آنها می‌تواند کمدی تولید کند، دشوار و حتی خطرناک است. در همان زمان، جناح راست به آرامی در حال ساختن یک مجموعه کمدی-صنعتی است و از استراتژی‌های رسانه‌ای طنزآمیز و مملو از طنز لیبرال‌هایی مانند جان استوارت، سامانتا بی، و جان اولیور برای جذب مخاطبان و حامیان استفاده می‌کند. کمدی جناح راست در معرض دید عموم پنهان شده است و از طریق چهره هایی از گرگ گاتفلد از فاکس نیوز گرفته تا پادکست های آزادی خواه مانند جو روگان راه خود را به رسانه های محافظه کار اصلی پیدا کرده است. این خنده دار نیست از مصاحبه با کمدین های محافظه کار و مشاهدات آنها در عمل ضربه می زند تا خوانندگان را از طریق تاریخچه رسانه، متن و تکنیک راهنمایی کند. بسیاری از این کمدین ها را کاملاً وحشتناک، برخی به طرز شگفت انگیزی خنده دار و برخی دیگر به سادگی عجیب و غریب خواهید یافت. با این حال، همه آنها از نظر فرهنگی و سیاسی مرتبط هستند - راست آمریکایی تلاش می کند فضاهای کمدی و کنایه ای را که قبلاً محکم در اختیار چپ قرار داشت، تصرف کند. ممکن است این برند طنز را دوست نداشته باشید، اما نمی توانید آن را نادیده بگیرید.

A 2022 Best Comedy Book, Vulture

A rousing call for liberals and progressives to pay attention to the emergence of right-wing comedy and the political power of humor.

"Why do conservatives hate comedy? Why is there no right-wing Jon Stewart?" These sorts of questions launch a million tweets, a thousand op-eds, and more than a few scholarly analyses. That's Not Funny argues that it is both an intellectual and politically strategic mistake to assume that comedy has a liberal bias. Matt Sienkiewicz and Nick Marx take readers––particularly self-described liberals––on a tour of contemporary conservative comedy and the "right-wing comedy complex."
 
In That's Not Funny, "complex" takes on an important double meaning. On the one hand, liberals have developed a social-psychological complex—it feels difficult, even dangerous, to acknowledge that their political opposition can produce comedy. At the same time, the right has been slowly building up a comedy-industrial complex, utilizing the humorous, irony-laden media strategies of liberals such as Jon Stewart, Samantha Bee, and John Oliver to garner audiences and supporters. Right-wing comedy has been hiding in plain sight, finding its way into mainstream conservative media through figures ranging from Fox News's Greg Gutfeld to libertarian podcasters like Joe Rogan. That's Not Funny taps interviews with conservative comedians and observations of them in action to guide readers through media history, text, and technique. You will find many of these comedians utterly appalling, some surprisingly funny, and others just plain weird. They are all, however, culturally and politically relevant—the American right is attempting to seize spaces of comedy and irony previously held firmly by the left. You might not like this brand of humor, but you can't ignore it.