دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Textos reales persas de Darío I y de sus sucesores
دانلود کتاب متون سلطنتی ایرانی داریوش اول و جانشینانش
مشخصات کتاب
Textos reales persas de Darío I y de sus sucesores
ویرایش:
نویسندگان: Anónimo
سری:
ناشر:
سال نشر: 2015
تعداد صفحات:
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 55 Kb
قیمت کتاب (تومان) : 44,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Textos reales persas de Darío I y de sus sucesores به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب متون سلطنتی ایرانی داریوش اول و جانشینانش نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب متون سلطنتی ایرانی داریوش اول و جانشینانش
در موزاییک پیچیده غرب آسیا، مادها و پارس ها مردمانی هندواروپایی زبان هستند که در هزاره دوم پیش از میلاد ساکن شده اند. ج) در فلات ایران، در مجاورت تمدن های بزرگ بین النهرین، که در آن زمان عمدتاً سامی بودند، که از آن عناصر فرهنگی و مادی فراوانی گرفتند. اما آنها همچنین با مردم آناتولی، سوریه و از طریق آنها با مردمان مدیترانه در تماس هستند. با تضعیف امپراتوری آشور از قرن هفتم قبل از میلاد. از C.، زمان او فرا خواهد رسید: کوروش ایرانی امپراتوری بزرگ ایرانی هخامنشی را ایجاد خواهد کرد که به طور قطعی و پیچیده توسط داریوش اول، در سلطنت طولانی او از 522 تا 486 قبل از میلاد، سازماندهی خواهد شد. از C. تعداد زیادی از مردم و فرهنگ های سرزمینی که بین هند، آسیای مرکزی و دریای مدیترانه (با مرزهای آن در منتهی الیه اروپا و آفریقا) امتداد دارد، از آن زمان واحد متنوعی را تشکیل خواهد داد که تداوم طولانی در سراسر جهان خواهد داشت. جانشینان ساسانی آنها، تا اینکه به عنوان عنصر اصلی در تمدن جدید اسلامی قرار گرفتند. اما منابع ادبی مربوط به امپراتوری هخامنشی که به طور سنتی مورد استفاده قرار می‌گرفت، منابعی از تمدن رقیب آن یعنی یونانیان و رومی‌ها و به‌ویژه هرودوت است. از این رو علاقه مندی کتیبه های سنگی فراوانی است که دستاوردهای این سلسله را به یادگار گذاشته و تبلیغ می کند. و در میان آنها برجسته ترین آن بیستوم است. کتیبه موسوم به بیستوم در نزدیکی روستای ایرانی به همین نام در نزدیکی کرمانشاه و در مسیر طبیعی که به طور سنتی همدان را به بابل متصل می کرد، یافت می شود. این بنای تاریخی به طول 50 متر و عرض 30 متر است که در کنار صخره و بیش از 50 متر بالاتر از کف دره تراشیده شده است که تقریباً از دسترس خارج می شود. در آن داریو اول در نقش برجسته ای ظاهر می شود که پای راستش روی جادوگر گائوماتا است و کسانی که علیه او قیام کردند در برابر حاکم مقید هستند. در طرفین و زیر صحنه، چهارده ستون متن نوشته شده به خط میخی به سه زبان پارسی باستان، اکدی و ایلامی نوشته شده است که در آن توضیحی برای رسیدن داریوش به تاج و تخت ایران و جشن پیروزی‌ها و آرامشی است که در نهایت شاه به دست آورد. چنانکه خود دستور داد تا آنها را در سپتامبر سال 520 ق.م ثبت و حکاکی کنند. »روایت اساساً با روایت هرودوت منطبق است، اما تاریخ نگاری کنونی بر این باور است که شورش علیه کمبوجیه توسط خود بردیا رهبری شد و داریوش داستان جادوگر گئوماتا را اختراع کرد و در نتیجه نسخه رسمی وقایع را به عنوان چهره در بیستم و بیستم اختراع کرد. در مؤلف هالیکارناسوس، برای توجیه به سلطنت رسیدن پس از حذف بردیا. متن از سال 1837 توسط هنری کرزویک راولینسون با مشکلات بسیار به دلیل موقعیت مکانی آن رونویسی شد و نه سال بعد این افسر انگلیسی نه تنها اولین نسخه دقیق متن را به انجمن آسیایی سلطنتی لندن ارائه کرد، بلکه ترجمه کامل آن را نیز به رمزگشایی خط میخی فارسی که مستقل از کار گئورگ فردریش گروتفند آلمانی به دست آمده بود. (پیلار ریورو-جولیان پلگرین).
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
En el complejo mosaico del Asia occidental, medos y persas son pueblos de lenguas indoeuropeas que se establecen en el segundo milenio a. de C. en la meseta irania, en la vecindad de las grandes civilizaciones mesopotámicas, por entonces ya predominantemente semitas, de los que tomaran abundantes elementos culturales y materiales. Pero también están en contacto con los pueblos de la Anatolia, de Siria, y a través de ellos con los pueblos mediterráneos. Con el debilitamiento del imperio asirio a partir del siglo VII a. de C., llegará su hora: el persa Ciro creará el gran imperio persa aqueménide que será definitiva y complejamente organizado por Darío I, en su largo reinado del 522 al 486 a. de C. El gran número de pueblos y culturas del territorio que se extienden entre la India, Asia central y el Mediterráneo (con sus confines en el extremo de Europa y de África) constituirán desde entonces una diversa unidad que tendrá una prolongada continuidad a través de sus sucesores sasánidas, hasta subsumirse como ingrediente principal en la nueva civilización islámica. Pero las fuentes literarias sobre el imperio aqueménide que tradicionalmente se han utilizado son las procedentes de su civilización rival, griegos y romanos, y especialmente Herodoto. De ahí el interés que revisten las abundantes inscripciones rupestres que conmemoran y hacen propaganda de los logros de esta dinastía. Y entre ellas la más destacada es la de Behistum. «La denominada inscripción de Behistum se halla próxima a la aldea iraní del mismo nombre, cerca de Kermanshah y en la vía natural que tradicionalmente comunicaba Hamadán con Babilonia. Se trata de un monumento de 50 metros de largo y 30 de ancho, esculpido sobre la ladera de un acantilado y a más de 50 metros de altura sobre el fondo del valle, lo que lo hace casi inaccesible. En él Darío I aparece representado en un bajorrelieve con el pie derecho sobre el mago Gaumata, y ante el soberano figuran atados quienes se rebelaron contra él. A los lados y debajo de la escena se hallan inscritas catorce columnas de texto redactado en escritura cuneiforme que en tres lenguas ―persa antiguo, acadio y elamita― que explica el ascenso de Darío al trono persa y celebra las victorias y la pacificación conseguida finalmente por el rey tal como él mismo ordenó registrarlas y grabarlas en septiembre del año 520 a.C. »La narración coincide básicamente con el relato de Heródoto, pero la historiografía actual considera que la rebelión contra Cambises fue dirigida por el propio Bardiya, y que Darío inventó la historia del mago Gaumata y, por ello, la versión oficial de los hechos tal como figura en Behistum y en el autor de Halicarnaso, para justificar su ascensión al trono tras eliminar a Bardiya. »El texto fue transcrito a partir de 1837 por Henry Creswicke Rawlinson con enormes dificultades dada su ubicación, y este oficial inglés presentó nueve años más tarde ante la Royal Asiatic Society de Londres no sólo la primera copia exacta del texto sino también su traducción completa a partir del desciframiento del cuneiforme persa, al que había llegado independientemente de los trabajos del alemán Georg Friedrich Grotefend.» (Pilar Rivero-Julián Pelegrín).
