Temporal Aspects of Therapeutics

داروها عوامل مولکولی هدف یک پزشک هستند. بحث در مورد مکانیسم عمل آنها بر فرآیندهای بیوشیمیایی متمرکز است، حتی اگر هدف درمانی ممکن است ایجاد تأثیر در سطح بالاتری از سازمان باشد. ما اغلب برای متوقف کردن درد، افزایش قدرت، اطمینان از خواب، کاهش عفونت، کاهش التهاب، بهبود خلق و خو و غیره تجویز می کنیم. برای دستیابی به درمان منطقی در سطوح بالای سازمانی، شناخت ساختارهای مولکولی داروها و نقاطی که در آنها وجود دارد کافی نیست. آنها به زنجیره های واکنش بیوشیمیایی متصل می شوند. چنین دانشی با مفاهیم ایستا سر و کار دارد، در حالی که سیستم‌های زیستی که ما مورد بررسی قرار می‌دهیم در ابعاد زمان و همچنین در ابعاد فضا گسترش می‌یابند. حتی زمانی که «در حال استراحت» است، یک بیوسیستم پایداری پویا نشان می‌دهد و فرآیندهای متعددی را حفظ می‌کند که حالت‌های متوالی آن‌ها مسیرهای زمانی را دنبال می‌کنند. یک پیام شیمیایی لزوماً توسط یک بیوسیستم به عنوان یک سیگنال در یک زمان و در زمان دیگر دریافت نمی شود. مطالعات بیوشیمی چرخه سلولی، و تغییرات شبانه روزی در سمیت برخی از عوامل، بر اهمیت زمان به عنوان یک جنبه از درمان تاکید کرده است. در این جلد، جنبه های زمانی سیستم های زنده در نظر گرفته شده است. در بخش اول از دیدگاه اصول کلی طراحی، در سه مقاله موروویتز، یتس و ایبرال و وینفری به آنها پرداخته شده است. در بخش دوم، مقالات کایزر و تامپسون گزارش‌هایی از رویدادهای متوالی در فرآیندهای زیر سلولی بنیادی ارائه می‌کنند.

Drugs are molecular agents of a physician's purpose. Discussions of their mechanisms of action center upon biochemical processes, even though the therapeutic intent may be to create an effect at a higher level of organization. We often prescribe to stop pain, increase vigor, assure sleep, curtail infection, alleviate inflammation, elevate mood, etc. To achieve rational therapy at high levels of organization it is not enough to know the molecular structures of drugs, and the points at which they couple into biochemical reaction chains. Such knowledge deals with static concepts, whereas the biosystems we treat extend in the dimensions of time as well as in those of space. Even when "resting", a biosystem manifests a dynamic stability, and sustains numerous processes whose successive states follow trajectories in time. A chemical message is not necessarily received by a biosystem as the same signal at one time as at another. Studies of cell cycle biochemistry, and of circadian variations in toxicity of some agents, have emphasized the importance of time as an aspect of therapeutics. In this volume, temporal aspects of living systems are considered. In the first section they are dealt with from the point of view of general design principles, in three papers by Morowitz, by Yates and Iberall, and by Winfree. In the second section, papers by Kaiser and by Thompson present accounts of sequential events in fundamental subcellular processes.