Technics and Praxis

بسته به اینکه چگونه روابط خویشاوندی را تفسیر کنیم، فناوری یا فرزند خوانده فلسفه بوده یا پدربزرگ آن. در هر دو صورت، فناوری به آغوش خانواده وارد نشده است، بلکه باید منتظر توجه، مراقبت و تغذیه بود، در حالی که عناصر نامشخص تر - علم، هنر، سیاست، اخلاق - در حال پرورش (یا پاکسازی) بودند. . Don Ihde تکنولوژی را در میانه چیزها قرار می دهد و فلسفه ای از فناوری را توسعه می دهد که در عین حال متمایز، آشکار و تفکر برانگیز است. به طور معمول، فلسفه فناوری در حواشی فلسفه علم یا فراتر از آن وجود داشته است، و بنابراین مسئله فناوری (در صورت وجود) یا توسط مورخان فناوری یا توسط منتقدان اجتماعی مطرح شده است. فلسفه تکنولوژی به عنوان تحلیل و نقد مفاهیم، ​​روش شناسی ها، معرفت شناسی های ضمنی و هستی شناسی پراکسیس و اندیشه تکنولوژیک، توسعه نیافته باقی مانده است. وقتی فلسفه توجه خود را به حضور مداوم فناوری معطوف می کند، ناگزیر این پرسش را در یکی از شیوه های غالب تفسیر و بازسازی فلسفی مطرح می کند. بنابراین، منطق تفکر و عمل فناورانه موضوع برخی از کارهای سیستماتیک بوده است (به عنوان مثال، در عمل شناسی کوتاربینسکی و کوتاربینسکا، از جمله). و مسئله ارتباط فناوری با علم در چارچوب مدل نومولوژیک تبیین در علوم مطرح شده است - e. g.

Depending on how one construes the kinship relations, technology has been either the stepchild of philosophy or its grandfather. In either case, technology has not been taken into the bosom of the family, but has had to wait for attention, care and feeding, while the more unclear elements - science, art, politics, ethics - were being nurtured (or cleaned up). Don Ihde puts technology in the middle of things, and develops a philosophy of technology that is at once distinctive, revealing and thought­ provoking. Typically, philosophy of technology has existed at, or beyond, the margins of the philosophy of science, and therefore the question of technology has come to be posed (when it is) either by historians of technology or by social critics. The philosophy of technology, as analysis and critique of the concepts, methodologies, implicit epistemologies and ontologies of technological praxis and thought, has remained underdeveloped. When philosophy does turn its attention to the insistent presence of technology, it inevitably casts the question in one or another of the dominant modes of philosophical interpretation and reconstruction. Thus, the logic of technological thinking and practice has been a subject of some systematic work (e. g. , in the Praxiology of Kotarbinski and Kotarbinska, among others). And the question of technology's relation to science has been posed in the framework of the nomological model of explanation in the sciences - e. g.