Technical Progress and Economic Growth: Business Cycles and Stabilization Policies

در این کتاب قصد داریم نوسانات اقتصادی و رشد و سیاست های مالی تثبیت کننده احتمالی را مورد بحث قرار دهیم. از آنجایی که این موضوعات مشغله های اصلی نظریه پردازان اقتصادی هستند و از زمان کلاسیک ها به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته اند، ممکن است تعجب کنیم که چرا کتاب دیگری در مورد این موضوعات وجود دارد. یک دفاع ممکن این است که ما این کار را در چارچوب یک مدل دوبخشی انجام می دهیم که ویژگی های اصلی هر بخش به ویژگی های کالاهای تولید شده توسط خود بخش بستگی دارد. خرد متعارف نشان می دهد که مشکل (عدم)تجمیع در رشد و تئوری چرخه تجاری اساساً یک مسئله کمی است: این مدل باید به همان اندازه بخش ها، کالاها و عوامل لازم را برای ارائه تصویری به اندازه کافی غنی در نظر بگیرد، که مرز بالایی به وضوح نتیجه می شود. از قابل حل بودن مشکل در این نگرش، مفروضات تعادلی (یا diseqUilibrium) به طور کلی در همه بخش ها صادق است. در اینجا می‌خواهیم ارتباط یک رویکرد جایگزین را ثابت کنیم: ما به تفاوت‌های کیفی در بخش‌ها و ویژگی‌های هر بازار به عنوان عوامل تعیین‌کننده پویایی اقتصادی نگاه می‌کنیم. این سنت به بیش از صد سال به Tugan-Baranowkj می رسد و توسط Aftalion، Fanno، Spietthof و Lowe توسعه داده شده است، اما هرگز از نظر موضوعی رسمی نشده است.

In this book we intend to discuss economic fluctuations and growth and possible stabilizing fiscal policies. Since these topics are major preoccupa­ tions of economic theorists and have been extensively discussed since the classics, one may wonder why another book on these subjects. A possible defense is that we are going to do so in the framework of a two-sector model where the main featureS of each sector depend on the characteristics of the goods produced by the sector itself. The conventional wisdom suggests that the problem of (dis )aggregation in growth and business cycle theory is basically a quantitative one: the model should consider as many sectors, goods, and agents as necessary to provide a sufficiently rich picture, the upper bound obviously resulting from the tractability of the problem. In this attitude the same equilibrium (or diseqUilibrium) assumptions generally hold true throughout all sectors. Here we want to prove the relevance of an alternative approach: we look at the qualitative differences across sectors and at the peculiarities of each market as at the determinants of the economic dynamics. This tradition goes back over one hundred years to Tugan-Baranowkj and has been de­ veloped by Aftalion, Fanno, Spiethof, and Lowe, but has never been sys­ tematically formalized.