Taleworlds and Storyrealms: The Phenomenology of Narrative

شروع سخت‌ترین کار ITP است، نه به این دلیل که بازکننده‌ها بسیار کمیاب هستند، بلکه به این دلیل که شما در حال دمیدن در یک جهان هستید. موریس ناتانسون در حال حاضر به سمت بسته شدن سوق داده شده است. اولین سوال در ارائه یک مجموعه کار این است که کجا باید برش داد. این یک سوال به خصوص دشوار است زیرا برش دیدگاهی را در مورد آنچه در ادامه می آید ارائه می دهد. برش زاویه ورود است. هر جا وارد می شوم، از آنجا، قلمرویی خود را آشکار می کند. از این نظر، زاویه ورود من دیدگاه من است. قلمروی که به آن بریده شده، جهت‌گیری دارد. این نشان دهنده سلسله مراتب اهمیت، ارتباط، دسترسی، ارزش یا منطق است. محتوای آن دیگر خنثی و معادل نیست. از دیدگاه من، قلمرو نه تنها از نظر ماهیت متمایز است، بلکه از نظر اهمیت نیز متفاوت است. بین زوایا و نگرش ها رابطه وجود دارد. جایی که من از آن نگاه می کنم با نحوه دیدنم گره خورده است. اولین برش به چارچوب مرجع باز می شود. آنچه در آن قلمرو به‌عنوان خطوط شواهد به‌شمار می‌رود، همراه با انتظارات پیش‌زمینه، مفروضات، غلظت‌ها، و سردرگمی‌های آن، زیبایی‌شناسی، خصلت‌ها و افسون‌های آن تحقق می‌یابد. از این رو، به محض اینکه به دیدگاهی دست یافتم، درگیر روش‌شناسی می‌شوم، کسی که دارای معماهایی با شکل خاصی است، و به سمت راه‌حل‌هایی می‌روم که اصالت آن را کاهش دهند. دهانه ها به سمت بسته شدن هدایت می شوند. برش دیگری به قلمروی دیگر باز می شود. قلمرو رویدادهایی که من به آن تقسیم می‌کنم، دنیایی است که در آن شخصیت‌هایی زندگی می‌کنند که در مکان و زمان خودشان عمل می‌کنند.

Beginning is the hardest ITPment, not because openers are all that scarce but because you're blowing into, cracking a universe. l Maurice Natanson q;>enings are already directed toward closings. The first question in presenting a body of work is where to cut in. This is an especially difficult question since the cut-in provides a perspecti ve on what follows. A cut is an angle of entry. Wherever I enter, from there, a realm unfolds itself. In that sense, my angle of entry is my point of view. A realm cut into has an orientation. It evidences a hierarchy of importance, relevance, accessability, value, or logic. Its content is no longer neutral and equivalent. From my perspective, the realm is not only differentiated in sUbstance but differential in significance. There is a relation between angles and attitudes. Where I look from is tied up with how I see. The first cut opens out into a frame of reference. What count as lines of evidence in that realm materialize along with its background expectancies, its assumptions, concentrations, and confusions, its coslTPlogy, quirks, and enchantments. Hence, once I am corrunitted to a perspective, I am implicated in a methodology, one possessed of puzzles of a certain shape, ITPving toward solutions wi thin its orthodoxy. Openings are directed toward closings. Another cut would open onto another realm. The realm of events I cut into is a Taleworld, inhabited by characters acting in their own space and time.