Taking ourselves seriously & Getting it right

هری جی. فرانکفورت تحقیق خود را با این پرسش آغاز می کند: "چه چیزی در انسان وجود دارد که به ما امکان می دهد خودمان را جدی بگیریم؟" بر اساس سخنرانی های تانر در فلسفه اخلاق، خودمان را جدی بگیریم و درست انجام دادن به این سوال تحریک آمیز و اصلی می پردازد.

نویسنده معتقد است که جدی گرفتن خود مستلزم نظارتی درونی و انعکاسی است که به ما امکان می دهد توجه خود را مستقیماً روی خودمان متمرکز کنیم و \" [این] به این معنی است که ما حاضر نیستیم خودمان را همانطور که آمده‌ایم بپذیریم. ما می‌خواهیم افکار، احساسات، انتخاب‌ها و رفتارمان معنا داشته باشد. اقدامات ما توسط انگیزه‌های گذرا و مبهم یا تصمیمات بی‌معنانه هدایت می‌شوند. برای درست کردن کارها.\"

مقالات دو ویژگی را که نقش مهمی در این امر ایفا می کنند ترسیم می کنند: عقلانیت ما و توانایی ما در عشق ورزیدن. فرانکفورت به طور دقیق نقش عقل و عشق را در زندگی فعال ما بررسی می کند و رابطه بین این دو نیروی محرک اعمال ما را در نظر می گیرد. بحث این است که حجیت عقل عملی کمتر از حجیت عشق اساسی است. عشق، همانطور که نویسنده آن را تعریف می کند، یک امر ارادی است، یعنی چیزی است که ما در واقع متعهد به مراقبت از آن هستیم. فرانکفورت می افزاید که «معنای عشق می تواند تقریباً هر چیزی باشد—یک زندگی، یک کیفیت تجربه، یک شخص، یک گروه، یک ایده آل اخلاقی، یک ایده آل غیراخلاقی، یک سنت، هر چه باشد». درک دشوار است و اغلب در تضاد با یکدیگر هستند. اصول اخلاقی نقش حمایتی مهمی در این فرآیند ایفا می‌کنند، زیرا به ما کمک می‌کنند دیدگاهی را ایجاد کنیم که عشق ما را برانگیزد.

بخش اول کتاب شامل دو سخنرانی است که عنوان آن "خودمان را جدی بگیریم". \" و \"درست گرفتن.\" بخش دوم شامل نظراتی است که توسط کریستین ام. کورسگارد، مایکل ای. براتمن و مایر دان کوهن در پاسخ به آنها ارائه شده است. این کتاب شامل پیشگفتاری از دبرا ساتز است.

Harry G. Frankfurt begins his inquiry by asking, "What is it about human beings that makes it possible for us to take ourselves seriously?" Based on The Tanner Lectures in Moral Philosophy, Taking Ourselves Seriously and Getting It Right delves into this provocative and original question.

The author maintains that taking ourselves seriously presupposes an inward-directed, reflexive oversight that enables us to focus our attention directly upon ourselves, and "[it] means that we are not prepared to accept ourselves just as we come. We want our thoughts, our feelings, our choices, and our behavior to make sense. We are not satisfied to think that our ideas are formed haphazardly, or that our actions are driven by transient and opaque impulses or by mindless decisions. We need to direct ourselves—or at any rate to believe that we are directing ourselves—in thoughtful conformity to stable and appropriate norms. We want to get things right."

The essays delineate two features that have a critical role to play in this: our rationality, and our ability to love. Frankfurt incisively explores the roles of reason and of love in our active lives, and considers the relation between these two motivating forces of our actions. The argument is that the authority of practical reason is less fundamental than the authority of love. Love, as the author defines it, is a volitional matter, that is, it consists in what we are actually committed to caring about. Frankfurt adds that "The object of love can be almost anything—a life, a quality of experience, a person, a group, a moral ideal, a nonmoral ideal, a tradition, whatever." However, these objects and ideals are difficult to comprehend and often in conflict with each other. Moral principles play an important supporting role in this process as they help us develop and elucidate a vision that inspires our love.

The first section of the book consists of the two lectures, which are entitled "Taking Ourselves Seriously" and "Getting It Right." The second section consists of comments in response by Christine M. Korsgaard, Michael E. Bratman, and Meir Dan-Cohen. The book includes a preface by Debra Satz.