T.S. Eliot’s Interpretation of F.H. Bradley: Seven Essays

T. کار اس.الیوت به عنوان شاعر و منتقد را می توان به عنوان کاوش طولانی مدت درگیری او با کار فیلسوف F. H. Bradley در نظر گرفت. پایان نامه ای که الیوت در سال 1916 به پایان رساند، مخزن تحقیقات فلسفی او تا آن زمان و منبع بسیاری از ایده های بعدی او است. این پایان نامه صرفاً تلاشی برای توضیح متافیزیک بردلی نیست، بلکه یک کار انتقادی است که شامل اختلاف نظرهای صریح و همچنین تأیید واجد شرایط است. در حالی که من استدلال می کنم که مخالفت های بیان شده او با بردلی بینش ارزشمندی را در مورد دیدگاه الیوت در مورد زبان و به ویژه رابطه شاعر با زبان ارائه می دهد، همچنین معتقدم که رد آشکار او از سیستم متافیزیکی بردلی و نظریه توام با دانش او را از استفاده از آن منع نکرد. به عنوان الگویی برای توصیف ماهیت شعر و قدردانی از آن. مطالعات قبلی در مورد ارتباط بین نوشته‌های فلسفی الیوت 1 و شعر و نقد او، اختلافات او با بردلی را در تلاش برای ردیابی رگ برادلی نادیده گرفته‌اند، در حالی که آنهایی که به شیوایی استدلال کرده‌اند که در آثار الیوت بذر مواضع فیلسوفان معاصر را درک می‌کنند. تمایل دارند به الیوت آنچه را که در واقع دیدگاه بردلی است نسبت دهند. ظهور مجدد علاقه به ایده آلیسم انگلیسی آمریکایی منجر به شفاف سازی و ارزیابی مجدد کار بردلی شده است که نه تنها به خودی خود مهم است، بلکه اصلاح این تحریفات را نیز ممکن می سازد.

T. S. Eliot's work as poet and as critic can be seen as a protracted exploration of his engagement with the work of the philosopher F. H. Bradley. The dissertation which Eliot completed in 1916 is the repository of his philosophical investigations up to that time and the source of many of his subsequent ideas. The thesis is not merely an attempt to explicate Bradley's metaphysics, but a critical enterprise involving explicit disagreements as well as qualified assent. While I argue that his expressed disagreements with Bradley offer an invaluable insight into Eliot's view of language and more particularly the poet's relationship with language, I also believe that his avowed rejection of Bradley's metaphysical system and concomitant theory of knowledge did not prevent him from using it as a model to describe the nature of poetry and of its appreciation. Previous studies of the connection between Eliot's 1 philosophical writings and his poetry and criticism have ignored his disagreements with Bradley in the attempt to trace the Bradleian vein, while those which have eloquently argued the case for perceiving in Eliot's work the seeds of contemporary 2 philosophical positions tend to credit Eliot with what are in fact Bradley's views. The current resurgence of interest in Anglo­ American Idealism has resulted in a clarification and reassessment of Bradley's work which is not only important in itself but also enables a rectification of these distortions.